Το Όραμα της Νέας Ελλάδας

ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

Καλημέρα σε όλους, σας καλωσορίζουμε για άλλη μια φορά στον οραματισμό για την Ελλάδα, ένα θεσμό πλέον, που όσοι τον έχετε παρακολουθήσει απ’ το ξεκίνημά του, θα θυμάστε ότι ξεκίνησε το Μάρτιο του 1996, οπότε συμπληρώνουμε ανελλιπώς αρκετά χρόνια παρουσίας και προσφοράς σ’ αυτό το πεδίο.

Ιδιαίτερα όμως σ’ αυτές τις μέρες που ζούμε, καταλαβαίνετε πόσο σημαντική είναι αυτή η διαδικασία από ενεργειακής πλευράς και μάλιστα για του λόγου το αληθές αρκεί απλά να παρατηρήσουμε τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συμβεί στην Ελλάδα , μόλις σε τρεις μήνες από τον προηγούμενο οραματισμό που κάναμε το Μάρτιο.

Αν θυμάστε τότε, είχαμε πει, ότι πρόκειται ν’ αλλάξει το σκηνικό και στην Ελλάδα αλλά και προοδευτικά και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη και πράγματι τι πιο πειστικό φαινόμενο να διαπιστώσει κανείς απ’ όλα αυτά που μεσολάβησαν στη χώρα μας και που βλέπουμε αυτή τη στιγμή τη μεγάλη αλλαγή που έχει υπάρξει και τη μεγάλη ανακατάταξη, τόσο σε επίπεδο πολιτικής, όσο και σε επίπεδο νοοτροπίας του κόσμου, που αρχίζει σιγά-σιγά  και συνειδητοποιεί πολλές σημαντικές αλήθειες, έτσι ώστε να μπορούμε να βλέπουμε ότι μια μεγάλη αλλαγή αρχίζει να παρατηρείται στην Ελλάδα σε επίπεδο νοοτροπίας, αλλά  και σε επίπεδο κοινωνικής συμπεριφοράς.

Ζούμε πράγματι κρίσιμες στιγμές, εκείνο όμως που έχουμε ξεκαθαρίσει από την αρχή, είναι ότι έτσι όπως το ελληνικό αρχέτυπο, ο ανώτερος δρόμος, ο πνευματικός δρόμος της Ελλάδας ορίζει, όλα όσα συμβαίνουν γίνονται πράγματι για το ανώτερο καλό μας και κάτω απ’ αυτό το πρίσμα είναι που έχουμε πει ότι πρέπει να  εξετάζουμε και τα διάφορα γεγονότα.

Διότι εάν εγκλωβιστεί κανείς στο περιορισμένο πλαίσιο το συμβατικό και αρχίζει και εξετάζει π.χ. τις δυο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που προηγήθηκαν, δεν έχει νόημα να τις εξετάσει κανένας από τη σκοπιά την προσωπική, του κόμματος δηλαδή το οποίο επέλεξε.

Αν όμως δούμε από ψηλά την όλη εικόνα θα δούμε ότι πράγματι μέσα στην ελληνική κοινωνία έχουν συμβεί ορισμένες πολύ σημαντικές αλλαγές, οι οποίες έχουν εκφραστεί μ’ όλη αυτή την ποικιλία και την πολυπλοκότητα των πολιτικών δυνάμεων, μέσα από την κατάργηση του παλιού δικομματισμού, που όντως είναι ένα γεγονός και μέσα απ’ όλες αυτές τις καινούργιες δυνάμεις που εμφανίστηκαν όλο αυτό το διάστημα, που ασχέτως από το αν ο καθένας από μας συμφωνεί, συμπαθεί ή όχι με όλα αυτά που εμφανίστηκαν, εκείνο που πρέπει να δούμε είναι προς τα πού πηγαίνει η συνισταμένη.

Είχαμε πει από πέρσι, ότι η Ελλάδα από το 2012 θα είναι στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και πράγματι είδαμε όλο αυτό το διάστημα  οι πάντες ν’ ασχολούνται με την Ελλάδα σ’ όλο τον κόσμο.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Εδώ είναι το σημαντικό, είναι γιατί από την Ελλάδα θα ξεκινήσει η παροχή προς την ανθρωπότητα μιας σειράς από νέες ιδέες, οι οποίες θα παίξουν καταλυτικό ρόλο για αυτό τον παγκόσμιο μετασχηματισμό που θα συντελεστεί μέσα στα επόμενα χρόνια. Από την Ελλάδα θα προκύψουν νέες ιδέες, νέες αξίες, νέα πρότυπα κοινωνικής οργάνωσης, νέα πρότυπα κοινωνικής στάσης και συμπεριφοράς, αλλά για να προκύψουν τα συγκεκριμένα πρότυπα θα έπρεπε στην Ελλάδα πρώτα να συντελεστούν συγκεκριμένες αλλαγές και αυτή την κρίση που θα φέρει αυτές τις νέες αξίες βιώνουμε όλη αυτή την περίοδο στην Ελλάδα, γιατί το παλιό πολιτικό κατεστημένο, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούσε το κράτος, ο τρόπος με τον οποίο οι ίδιοι οι πολίτες αντιλαμβάνονταν την κοινωνία όλα τα περασμένα χρόνια στην Ελλάδα , δεν επέτρεπε το να αναδειχτούν αυτές οι νέες δυνάμεις  κι αυτές οι νέες αξίες, οι οποίες θα συνεισφέρουν στο μετασχηματισμό της ανθρωπότητας.

Έτσι, μέσα απ’ αυτή την περιπέτεια, που από μια επιφανειακή σκοπιά φαντάζει σαν μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος, αυτό που λέμε η ελληνική κρίση, μέσα απ’ αυτή την περιπέτεια  είναι που αναδύεται μια χρυσή ευκαιρία προκειμένου ν’ αναδειχτούν όλα αυτά τα καινούργια στοιχεία και τα χαρακτηριστικά με τα οποία θα συμβάλει  η Ελλάδα στο μετασχηματισμό της ανθρωπότητας.

Γι αυτό ακριβώς λέμε ότι η κρίση είναι εκείνη που θα φέρει στο προσκήνιο και φέρνει, το βλέπουμε αυτό, νέες δυνάμεις, νέες αντιλήψεις, νέες αξίες, νέα ηθική και νέα πολιτική συμπεριφορά, την οποία τη βλέπουμε ήδη ν’ αρχίζει να διαμορφώνεται. Πάρτε υπ’ όψιν σας σας παρακαλώ ότι ακριβώς, επειδή είναι οι συνθήκες τέτοιες και σας παρακαλώ δώστε προσοχή σ’ αυτό που λέω, επειδή είναι οι συνθήκες τέτοιες που συμβαίνουν τρομερές αλλαγές στην ενέργεια  εδώ στη χώρα  μας, επικρατεί μια τεράστια ένταση, υπάρχει μια σκεπτομορφή αυτή τη στιγμή που βράζει στη νοόσφαιρα της Ελλάδας και η μεγάλη πλειοψηφία το αντιλαμβάνεται σαν ένα μεγάλο άγχος, σαν μια μεγάλη ψυχολογική πίεση, σαν ένα μεγάλο εκνευρισμό, πολλοί επίσης και σαν φόβο.

Είναι λοιπόν πάρα πολύ κρίσιμο, σ’ αυτό το παιχνίδι της κύησης, της εγκυμοσύνης του καινούργιου, που συμβαίνει, όλη αυτή την περίοδο να προσπαθήσουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο θετικοί γίνεται, απέναντι στην αντιμετώπιση των πραγμάτων. Όλοι το εισπράττουμε, ξέρω πάρα πολύ καλά ότι η μεγάλη πλειοψηφία, αλλά και πόσο μάλλον από σας εδώ, που είμαστε εμπροσθοφυλακή σ’ αυτή την ιστορία της καινούργιας σκεπτομορφής, ξέρω πολύ καλά και θα το πω πολύ απλά ότι όλοι τρώμε ενεργειακό πακέτο. Το ξέρω γιατί το βιώνουμε όλοι μας, ξέρω πολύ καλά ότι πολλοί έχουνε διάφορα ψυχοσωματικά συμπτώματα, που μπορεί να τα αποδίδουν στο άγχος, μπορεί να τ’ αποδίδουν σε άλλα πράγματα, ωστόσο να ξέρετε ότι οφείλεται ακριβώς σ’ αυτή την ενεργειακή μάχη που γίνεται αυτή τη στιγμή.

Θέλω και σας παρακαλώ και για το δικό σας το καλό και το καλό όλων μας, απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση να τοποθετηθείτε με ψυχραιμία  και θετικότητα, το σαλτάρισμα  δεν  ευνοεί αυτή την καινούργια  σκεπρομορφή που αυτή τη στιγμή υλοποιείται στην Ελλάδα, αλλά συμβάλλει σε πισωγύρισμα. Για του λόγου το αληθές το λέω ορμώμενος ότι ένα τηλέφωνο χτύπησε και κάναμε όλοι σαν τρελοί.

Ηρεμήστε,  εκείνο που έχει σημασία  είναι να  καταλάβουμε πως ότι συμβαίνει είναι για το ανώτερο καλό της Ελλάδας κι απέναντι σ’ αυτό να σταθούμε με θετικότητα και αισιοδοξία.

Βλέπετε ότι σ’ αυτή την καλλιέργεια του φόβου και του άγχους προσπάθησαν να συμβάλουν όλο αυτό το διάστημα με όλες τους τις δυνάμεις όλα εκείνα τα συμφέροντα, τα οποία προσπάθησαν να κρατήσουν την Ελλάδα πίσω, διεθνή και εγχώρια. Απ’ ότι φαίνεται δεν πέρασε αυτό το πράγμα, ωστόσο αυτή η μαύρη σκεπτομορφή της τρομοκρατίας εξακολουθεί και πλανάται και συγκρούεται με τη θετική σκεπτομορφή, την οποία καλλιεργούμε τόσο καιρό όλοι εμείς , όσοι θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα μέσα από ένα πρίσμα πνευματικότητας και συνειδητότητας.

Το πράγμα λοιπόν δεν έχει ξεκαθαρίσει, αλλά, αυτό σας το λέω επίσης με βεβαιότητα, να το ξέρετε,  για την κρίσιμη μάζα  και σας το λέω υπεύθυνα ότι, από τον προηγούμενο οραματισμό του Μαρτίου, η κρίσιμη μάζα που δημιουργήθηκε τον τελευταίο χρόνο με τη συμμετοχή πολύ περισσότερων συνειδητών πολιτών σ’ αυτό το θεσμό του οραματισμού για την Ελλάδα, έχει δρομολογήσει την κατάσταση της αλλαγής, η οποία δεν γυρίζει πίσω, αυτό μπορώ να σας το διαβεβαιώσω, μπορεί να υπάρχουν κραδασμοί, μπορεί να υπάρχουν  κόντρες, όσο το παλιό αντιστέκεται μέχρι να επικρατήσει τελείως το καινούργιο, ωστόσο το κύμα της αλλαγής που έχει δημιουργηθεί δεν είναι αναστρέψιμο .

Έτσι λοιπόν σας το λέω για ακόμα μια φορά , μην παρασύρεστε και μην ψυχοπλακώνεστε, να το πω πολύ απλά, γιατί με τη στάση αυτή, γνωρίζετε το νόμο των ομοίων, γνωρίζετε την έννοια της ομοιοκραδασμικότητας, κάθε φορά που ψυχοπλακωνόμαστε, ή που μας καταλαμβάνει ο φόβος, εκείνη τη στιγμή ενισχύουμε το παλιό, ενισχύουμε την κατάσταση εκείνη η οποία πρέπει να  εκλείψει.

Αντίθετα, οπουδήποτε κι αν βρισκόμαστε, γιατί προσπαθούμε να έχουμε μια στοιχειώδη αυτοπαρατήρηση, υποτίθεται ότι είμαστε πνευματικά άτομα, όπου και να βρισκόμαστε λοιπόν, απ’ τη στιγμή που θα συλλάβουμε τον εαυτό μας, ή κάποιους γύρω μας ν’ αρχίσουν να καλλιεργούν αυτό το κλίμα, όχι μόνο να μην μπαίνουμε μέσα σ’ αυτό και να μην ταυτιζόμαστε, αλλά αμέσως να προσπαθούμε με την παρουσία  μας να το αναιρέσουμε και φραστικά και ενεργειακά, χρειάζεται αισιοδοξία για να μπορέσει μια ώρα αρχύτερα  να μπορέσει να συντομεύσει αυτή την επικράτηση του καινούργιου. Για να μην είμαστε εντελώς αόριστοι, αν και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, γνωρίζω ότι τα πράγματα πλέον κατευθύνονται από ανώτερες δυνάμεις και ότι το ελληνικό αρχέτυπο κι αυτές οι ανώτερες δυνάμεις οι οποίες κατευθύνουν την τύχη της Ελλάδας, όπως και της ανθρωπότητας σαν σύνολο, καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι μας υπερβαίνουν, δηλαδή ασχέτως με το τι φιλοδοξίες μπορεί να έχουμε εμείς, ή πώς να νομίζουμε με την περιορισμένη κατανόησή μας ότι θα εξελιχθούν τα πράγματα, τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν εντελώς διαφορετικά απ’ ότι περιμένουμε και μ’ έναν πάρα πολύ απρόσμενο τρόπο.

Άλλωστε ξέρετε το περίφημο ρητό, που λέει ότι ο Θεός πολλές φορές ενεργεί με εντελώς αναπάντεχους και μυστήριους τρόπους κι εκεί που δεν το περιμένεις ποτέ ότι η εξέλιξη μιας κατάστασης μπορεί να είναι τέτοια και ξαφνικά ν’ αλλάζουν τα πάντα.

Ωστόσο, έχουμε ορισμένα δείγματα, έχουμε ορισμένα στοιχεία, ίχνη ας το πούμε, για το τι θα σήμαινε προσφορά της Ελλάδας σ’ αυτό το μετασχηματισμό που θ’ αρχίσει σε διεθνές επίπεδο και πάνω σ΄ αυτά τα ίχνη θα ήθελα να πω δυο λόγια  γιατί όσο πιο συνειδητοί είμαστε απέναντι σ’ εκείνο το οποίο έρχεται, τόσο περισσότερο υποστηρικτικά θα μπορέσουμε να σταθούμε απέναντί του και πράγματι η σκεπτομορφή που καλλιεργούμε να είναι και πιο σαφής και πιο εστιασμένη.

Έτσι λοιπόν, ένα πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο, το οποίο νομίζω ότι όλοι πρέπει να το πάρουμε υπ’ όψιν μας, είναι ότι, η έννοια της πνευματικότητας δεν πρόκειται να παραμείνει πλέον σ’ ένα στενό κύκλο ανθρώπων και αποκομμένοι από τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται το κοινωνικό γίγνεσθαι. Δηλαδή με πολύ απλά λόγια
μια καινούργια διάσταση που θα μπει μέσα στην κοινωνία και μέσα στην έννοια της πολιτικής, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, είναι ότι, πολιτική δράση και κοινωνική συμπεριφορά εάν δεν συνοδεύεται από το στοιχείο της πνευματικότητας, ότι οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις σκληρότητας, απληστίας, χωριστικότητας, που ακριβώς λόγω αυτών βιώνουμε όλη την παγκόσμια κρίση τη σημερινή, όλη την αναλγησία αυτού του σχεδίου, που ονομάζεται νέα παγκόσμια τάξη, όλη τη φθορά του περιβάλλοντος, όλα τα προβλήματα πολέμου, τρομοκρατίας, εγκληματικότητας. Βλέπουμε δηλαδή ότι όλο το φάσμα των δεινών, που αυτή τη στιγμή κρατούν την ανθρωπότητα υποβαθμισμένη εξελιχτικά και δημιουργούν κρίσεις, οι οποίες υποβαθμίζουν την ανθρώπινη υπόσταση, οφείλονται ακριβώς σ’ αυτή την έλλειψη της πνευματικότητας, μέσα στην κοινωνική δράση και μέσα στην πολιτική δράση.

Από τη στιγμή που θα μπει το στοιχείο της πνευματικότητας μέσα στην έννοια της πολιτικής και της κοινωνικής συμπεριφοράς, αμέσως  εξαφανίζονται τα στοιχεία της απληστίας, της σκληρότητας, της νοοτροπίας της ζούγκλας, της χωριστικότητας, της εξουσιομανίας και στη θέση τους τίθεται ως άμεση προτεραιότητα το θέμα της προσφοράς, της ακεραιότητας, της ενότητας, της συνεργασίας, του ελέους, νέες αξίες οι οποίες στηρίζονται επάνω στην αλληλεγγύη, στην αρμονική συμβίωση και σε μια κοινωνία, η οποία θα τιμά τη μοναδικότητα του κάθε ατόμου, θα του δίνει όλες αυτές τις ευκαιρίες που χρειάζεται προκειμένου να αναδείξει το δυναμικό του και την αξία του, αλλά μ’ έναν απόλυτο σεβασμό πάλι στο σύνολο, μ’ έναν απόλυτο σεβασμό στην ενότητα του συνόλου, στην αλληλεγγύη και στην αρμονία με το περιβάλλον.

Αυτές οι αρχές της πνευματικότητας καταλαβαίνετε ότι οδηγούν σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα, π.χ. αλληλεγγύη και συμπόνια δεν δικαιολογούνται να τα έχει να τα  έχει ένας πολιτικός, ή οποιοσδήποτε δρα μέσα στην κοινωνία, είτε ως επιχειρηματίας, μέσα από έναν οποιοδήποτε ρόλο, εάν δεν είναι πνευματικός άνθρωπος, διότι πραγματικά, αν δεν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε, σκεφτείτε απλά το εξής, ότι κάποιος ο οποίος είναι υλιστής, με την έννοια ότι, θεωρεί πως ότι υπάρχει είναι αυτό που βλέπω, ακούω, βιώνω με τις αισθήσεις μου κι από κει και πέρα δεν υπάρχει τίποτε άλλο.

Τι κίνητρο έχει ένας τέτοιος άνθρωπος για ν’ αναπτύξει συμπόνια και αλληλεγγύη απέναντι στους συνανθρώπους του;

Καμία, θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ένας επαγγελματίας δολοφόνος, γιατί αν πιστεύεις πως ότι υπάρχει αρχίζει και τελειώνει εδώ, δεν έχει κανένα νόημα η έννοια της ηθικής, δεν έχει κανένα νόημα η έννοια της αγάπης, το μόνο που έχει νόημα είναι ότι κάνω ότι μ’ εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή, όσο υπάρχω κι άμα πεθάνω τσιμέντο να γίνουν όλα.

Καταλαβαίνετε πολύ καλά λοιπόν, ότι ουσιαστικά είναι υποκρισία να δηλώνει κάποιος ο οποίος δεν είναι πνευματικό άτομο, κάποιος ο οποίος δεν πιστεύει ότι υπάρχει κάτι άλλο πέραν αυτού που βιώνουμε όλοι με τις πέντε αισθήσεις μας, είναι τεράστια υποκρισία να δηλώνει ότι μπορεί να ενδιαφέρεται για το κοινό καλό και ακριβώς το ότι είναι τεράστια υποκρισία αποδεικνύεται κι από τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν αυτή τη στιγμή οι πολιτικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί άσχετα από τα λόγια τους, στην πράξη αποδεικνύεται ότι επιδεικνύουν τέτοια αναλγησία και τέτοια σκληρότητα που ακριβώς αποδεικνύει ότι δεν έχουν καμία πνευματική αρχή και καμία ηθική μέσα τους. Κάτι που πρόκειται ν’ αλλάξει στην ανθρωπότητα είναι ακριβώς αυτό το μπόλιασμα της πνευματικότητας, με την έννοια της πολιτικής. Και αυτό έχει πάρα πολλές προεκτάσεις, γιατί αν δεις τα πράγματα μέσα από ένα πρίσμα όπου πνευματικό στοιχείο μέσα σε μια κοινωνία σημαίνει του να δίνεις στον καθένα ευκαιρίες ν’ αναπτύξει στο μέγιστο το δυναμικό του, να μπορέσει ν’ αξιοποιήσει ότι θετικό διαθέτει και να του δώσει την ελευθερία να εξελιχθεί και σαν ανθρώπινο ον, πνευματικά, όσο περισσότερο μπορεί.

Αν ξεκινήσεις απ’ αυτή την προϋπόθεση και υπό τον όρο ότι αυτή η εξέλιξη η θετική του καθενός δεν θα είναι εις βάρος των υπολοίπων, τότε συνάγονται πάρα πολλά συμπεράσματα, τα οποία καταλύουν όλους αυτούς τους ψεύτικους πολιτικούς εγκλωβισμούς, που αυτή τη στιγμή έντεχνα ορισμένοι έχουν  καλλιεργήσει, το δεξιός αριστερός, φιλελεύθερος, ρεπουμπλικάνος, κομμουνιστής, φασίστας, το ένα, το άλλο.

Η αρχή της πνευματικότητας λέει το εξής πάρα πολύ απλό, ότι στην κοινωνία και στην πολιτική αφ’ ενός μεν θα πρέπει να εξασφαλίσεις ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης για όλους τους ανθρώπους, άρα χωρίς πολλές θεωρίες και πολλές φιλοσοφίες, δεν επιτρέπεται να υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι να πεινάνε στον πλανήτη, δεν επιτρέπεται να υπάρχουνε άνθρωποι, οι οποίοι στερούνται βασικά αγαθά, δεν πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι να στερούνται την ελευθερία τους, δεν πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι να στερούνται τη μόρφωση, δεν πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι να στερούνται την πρόνοια και την περίθαλψη, δεν πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι να στερούνται την ευκαιρία ν’ αναπτυχθούν πνευματικά.

Απ’ τη στιγμή που αποδεχτείς αυτή την πανανθρώπινη αλήθεια, από κει και πέρα η αρένα του ανταγωνισμού υγιούς και μη και της επιχειρηματικότητας, τίθεται μετά, αφού εξασφαλιστούν αυτές οι βασικές συνθήκες ανάπτυξης για όλη την ανθρωπότητα, με αυτό προαπαιτούμενο αφήνεις ν’ αναπτυχθεί περαιτέρω οποιαδήποτε έννοια ανταγωνισμού, ακριβώς γιατί η χωριστικότητα δεν πρέπει να υπερισχύει της αλληλεγγύης, της συμπόνιας και των ευκαιριών εξέλιξης κι ελευθερίας για όλους.

Αυτό καταλαβαίνετε τι επανάσταση  δημιουργεί όσον αφορά στις αξίες, οι οποίες θα δημιουργήσουν καινούργια πρότυπα κοινωνικής οργάνωσης σε παγκόσμιο επίπεδο, αξίες οι οποίες λένε ότι εάν οι ας πούμε αριστερή νοοτροπία έχει το μειονέκτημα της ισοπέδωσης και το να μην αφήνει το άτομο ν’ αναπτύξει το δυναμισμό του και αν το μειονέκτημα ας πούμε της δεξιάς νοοτροπίας είναι η κυριαρχία του νόμου της ζούγκλας, μέσα από την οποία συνθλίβονται ανθρώπινες ψυχές, τότε το μέτρο, αυτό ακριβώς που υπαγορεύει και ολόκληρη η ελληνική παράδοση, διαχρονικά από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το μέτρο, ακριβώς ορμώμενο από την πνευματικότητα, λέει ακριβώς ότι, ναι άπειρες ευκαιρίες, άπειρα ενδεχόμενα ελευθερία, ο καθένας ν’ αναπτύξει στο μέγιστο το δυναμικό του, αλλά με προαπαιτούμενο ότι το σύνολο της ανθρωπότητας και του πλανήτη θα έχει τις βασικές καλές συνθήκες ανάπτυξης και ζωής, αυτό ακριβώς που ανέφερα  προηγουμένως, αυτό οδηγεί και σ’ ένα άλλο συμπέρασμα , αυτή η νοοτροπία της πνευματικότητας, το οποίο είναι πάρα πολύ ουσιαστικό.

Ποιο είναι αυτό;

Πρόκειται να προκύψουν, βλέπουμε ήδη δείγματα, νέου τύπου πολιτικοί σχηματισμοί, νέου τύπου κόμματα, αυτή τη στιγμή τα κόμματα χαρακτηρίζονται από χωριστικότητα και από παραγωγή οπαδών, ο σκοπός τους δεν είναι τα μέλη τους και τα στελέχη τους να λειτουργούν απελευθερωμένα, αλλά να λειτουργούν συντεταγμένα, μονολιθικά, ως οπαδοί.

Η νέα διάσταση της πνευματικότητας, μέσα στο χώρο της πολιτικής και της κοινωνίας, είναι με δυο λέξεις η παραγωγή αυτενεργών, αυτοδύναμων πολιτών, συνειδητών πολιτών, που σημαίνει ότι οι νέοι πολιτικοί σχηματισμοί δεν θα λειτουργούν μέσω οπαδών με στόχο να κατασκευάζουν κοπάδια ψηφοφόρων, ή βολεμένων ανθρώπων μέσω ρουσφετιού, αλλά ακριβώς η εργασία την οποία θα κάνουν στο εσωτερικό τους να παράγει αυτόνομους, αυτοδύναμους, αυτενεργούς, αυτάρκεις, συνειδητούς πολίτες. Κι εδώ, πέρα από το τι είδους νέα κόμματα θα προκύψουν, εδώ τίθεται κι ένα θέμα παιδείας, που σημαίνει ότι θα προκύψουν και καινούργιοι θεσμοί εκπαίδευσης, διότι, συνειδητός πολίτης, ελεύθερος πολίτης, ο οποίος χαρακτηρίζεται από αυτενέργεια κι από πρωτοβουλία συμμετοχής μέσα στα πράγματα, θα πρέπει να είναι ένας πολίτης ο οποίος θα έχει δουλέψει τον τομέα της αυτογνωσίας και της αυτοπαρατήρησης. Πολίτης ο οποίος δεν γνωρίζει τον εαυτό του και κουβαλάει όλα τα πάθη του μέσα στην κοινωνική και την πολιτική του ζωή, είναι μοιραίο ότι θα εκπέσει στη διαφθορά, στην αρχομανία, στην εξουσιομανία, στη χωριστικότητα.

Εάν όμως υπάρχουν κοινωνικοί θεσμοί, εκπαιδευτικοί θεσμοί, που πέρα από τα νέα πολιτικά κόμματα θα μπορεί να είναι ένας τομέας της παιδείας αυτός, της εκπαίδευσης, που να δίνει έμφαση στην αυτογνωσία των πολιτών, τότε ένας πολίτης που θα τα έχει καλά με τον εαυτό του, γιατί θα τα έχει βρει με τον εαυτό του κι όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και δεν κουβαλάς όλα αυτά τα απωθημένα και τις ενοχές, που κουβαλάνε συνήθως οι εμπλεκόμενοι με τα κοινωνικά και νιώθεις καλά με τον εαυτό σου και με τους άλλους, τότε αυθόρμητα αναπτύσσεις έλεος, αλληλεγγύη, συμπόνια, συνεργατικότητα, συνέργεια και τότε η δράση σου χαρακτηρίζεται από ακεραιότητα κι όχι από συμφέρον και διαφθορά.

Όλα αυτά άρα οδηγούν και σε κάποιες καινούργιες κοινωνικές δομές και σε κάποιους καινούργιους θεσμούς και βλέπουμε ήδη στο θεσμικό επίπεδο πόσο έχει ωριμάσει η έννοια της αμεσότερης δημοκρατίας, το να προσφέρεται δηλαδή στους πολίτες η δυνατότητα να αποφαίνονται ελεύθερα στα καθημερινά ζητήματα της κοινωνίας όχι κάθε τέσσερα χρόνια απλά μέσα απ’ το θεσμό των εκλογών, αλλά μέσα από δημοψηφίσματα, μέσα από ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα και μέσα από άλλους θεσμούς, οι οποίοι θα αφορούν, αν όχι συνολικά την κοινωνία και συγκεκριμένους κλάδους, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δοθεί η ευκαιρία στους ίδιους τους πολίτες ν’ αποφασίσουν για το εκπαιδευτικό σύστημα που θα θέλουμε να έχουμε κι όχι κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση να έρχεται κι ένας καινούργιος νόμος για την παιδεία, γιατί οι άνθρωποι που θα διαμορφώσουμε, μέσα από το θεσμό της παιδείας θα παίξουν τόσο σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις ώστε καλό θα είναι όλο το εκπαιδευτικό σύστημα να μην διαμορφώνεται ερήμην μας.

Ένα θέμα είναι το θέμα της άμεσης δημοκρατίας το οποίο έχει αρχίσει και ωριμάζει στην Ελλάδα και σύντομα θα γίνουνε βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Ένα δεύτερο πάρα πολύ ουσιαστικό είναι το θέμα της αυτοδιαχείρισης και εδώ θέλω να γίνει λίγο πιο σαφές αυτό το πράγμα.

Βλέπετε ότι η αιώνια αντίθεση σε παγκόσμιο επίπεδο και θέλουν κάποιοι να την εμφανίζουν έτσι επίτηδες, μεταξύ του κρατισμού και της ελεύθερης επιχειρηματικότητας και τα επιχειρήματα εκατέρωθεν τα ξέρετε πάρα πολύ καλά ποια είναι, ότι απ’ τη μια μεριά ο κρατισμός έχει το τεράστιο μειονέκτημα ότι αποκοιμίζει τους εργαζόμενους, δημιουργεί υπαλλήλους τεμπέληδες, δεν τους αφήνει ν’ αναπτύξουν το δυναμικό τους, γιατί σου λέει μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει το μισθό τον έχουνε και γενικά κυριαρχεί η αντίληψη ότι απ’ τη μια μεριά ο κρατισμός είναι ένας τρόπος κοινωνικής οργάνωσης ο οποίος αποκοιμίζει τους πολίτες.

Από την άλλη πλευρά  η ελεύθερη επιχειρηματικότητα ξέρουμε πολύ καλά ότι μπορεί μεν να δίνει στον άνθρωπο την πρωτοβουλία ν’ αναπτύξει και σε ακραίο βαθμό τα όποια προσόντα του, ή τις όποιες επιθετικές του ικανότητες στην κοινωνία, ωστόσο δημιουργεί τρομερούς κραδασμούς μέσω της σκληρότητας, του ανταγωνισμού και της αναλγησίας, φτάνοντας στο σημείο οι ανθρώπινες ζωές να γίνονται απλά νούμερα, να γίνονται απλοί αριθμοί και να βλέπουμε ολόκληρους λαούς κι ολόκληρες χώρες σαν στατιστικές που προκειμένου για το συμφέρον μας, για το οικονομικό μας συμφέρον να μην έχουμε κανένα δισταγμό να βομβαρδίσουμε, να κατακτήσουμε, ν’ αφήσουμε να πεινάει ο κόσμος, να πεθαίνει κατά εκατομμύρια, αρκεί να μπείτε μέσα στις στατιστικές και να κοιτάξετε, δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή πόσα παιδιά πεθαίνουν ανά λεπτό, πόσες χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν λόγω ασιτίας και λόγω ασθένειας.

Να ένα άλλο μειονέκτημα αυτής της περιβόητης ελεύθερης επιχειρηματικότητας.

Τι είναι λοιπόν η αυτοδιαχείριση;

Η αυτοδιαχείριση είναι ένας συνδυασμός όπου από τη μια μεριά δημιουργείται μια μονάδα οικονομική, μια εταιρία λαϊκής βάσης, λαϊκής συμμετοχής, οτιδήποτε, η οποία από τη μια μεριά στηρίζεται στην πρωτοβουλία και στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας του συνόλου, από την άλλη όμως δρα κοινωφελώς, δεν δρα  εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, μ’ αυτό τον τρόπο υπάρχουν και θέσεις εργασίας και καταπολεμάται  η ανεργία και οι εργαζόμενοι εκεί δεν λειτουργούν υπό το βάρος του κρατισμού έτσι ώστε ν’ αποστερούνται από την έλλειψη πρωτοβουλίας κι από την άλλη κανένας δεν ωφελείται εις βάρος του άλλου, είναι αυτό που λέμε η νέα κοινωνία της συνέργειας. Και αυτός ο θεσμός της αυτοδιαχείρισης μπορεί να εφαρμοστεί σ’ ένα τεράστιο φάσμα, σε οργανισμούς κοινής ωφελείας, που στην Ελλάδα κάποιοι θέλουν να τους ξεπουλήσουν κοψοχρονιά στο χώρο των εξαγωγών, στο χώρο της αγροτικής οικονομίας, στην κτηνοτροφία, του τουρισμού, της υψηλής τεχνολογίας, δεν υπάρχει τομέας στον οποίο ο θεσμός της αυτοδιαχείρισης να μην μπορεί να σταθεί και να καρποφορήσει.

Δεν σας κάνει εντύπωση ακριβώς το γεγονός ότι κανένας σ’ αυτή την συζήτηση που υπάρχει γύρω απ’ την ελληνική κρίση δεν θέτει ένα τέτοιο θέμα ;

Είναι ακριβώς γιατί αυτός ο θεσμός της αυτοδιαχείρισης αντιστρατεύεται και τις δυο παλιές νοοτροπίες και τη νοοτροπία του κρατισμού και τη νοοτροπία της αχαλίνωτης ακραίας επιχειρηματικότητας.

Βλέπετε λοιπόν ότι παίζονται πάρα πολλά και για να συνοψίσω αυτά που είπα είναι απλά μερικά ίχνη μόνο του τι θεσμοί θα προκύψουν και τι αλλαγές θα προκύψουν στην κοινωνία, μέσα απ’ αυτό το μπόλιασμα της πνευματικότητας με την κοινωνική και την πολιτική αντίληψη, κάτι για το οποίο πλέον όχι μόνο η κοινωνία στην Ελλάδα, αλλά και σε επίπεδο ανθρωπότητας το έχει πολλή μεγάλη ανάγκη και βλέπουμε, γι αυτό να είστε σίγουροι ότι αυτές οι καινούργιες αξίες μη νομίζετε ότι ακούγονται μόνο αυτή τη στιγμή από μένα, αυτές οι καινούργιες αξίες αρχίζουν  και αποτελούν κοινό τόπο σε παγκόσμιο επίπεδο.

Φέτος και όχι μόνο φέτος, ήδη στη συνεδρίαση της Bilderberg που έγινε στη Βιρτζίνια στην Αμερική, γιατί θα  έχουμε εκλογές στην Αμερική, οπότε είναι προφανές για ποιο λόγο επιλέχθηκε η Αμερική γι αυτή τη συνάντηση, απ’ έξω ήταν μια σειρά από κινήματα απ’ όλο τον κόσμο, που διαμαρτυρήθηκαν και πλέον κινήματα όπως αυτά  των Πράσινων ή των Occupy που γίνονται στην Αμερική, σε όλο τον κόσμο, θέτουν ακριβώς τέτοιου είδους ζητήματα, όπως αυτά που σας προανέφερα.

Ήδη παγκόσμια τίθεται θέμα ανώτατου ορίου πλουτισμού, ήδη παγκόσμια τίθεται θέμα το ανάποδο, μίνιμουμ οικονομική βάση για όλη την ανθρωπότητα, ήδη παγκόσμια τίθεται θέμα περιορισμού κληρονομούμενων περιουσιών, που καταλαβαίνετε ότι ένας τέτοιος περιορισμός στην ουσία μηδενίζει το κοινωνικό κάρμα, υπό την έννοια ότι, αν θέλουμε όλοι οι άνθρωποι να ξεκινάνε με ίσες ευκαιρίες, τότε δεν μπορεί κάποιος να ξεκινάει κληρονομώντας εις βάρος των υπολοίπων μια τεράστια περιουσία, να κληρονομεί ένα μέρος και το υπόλοιπο να πηγαίνει στην κοινωνία και απ’ το να μηδενίζει το κοινωνικό κάρμα, ένα τέτοιο αίτημα που διατυπώνεται παγκόσμια εμποδίζει και το γιγαντισμό μιας οποιασδήποτε πολυεθνικής ή ενός οποιουδήποτε trust εις βάρος των υπολοίπων, γιατί αυτή τη στιγμή ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι τα ποσά που κινούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι μεγάλες πολυεθνικές είναι πάνω από τριάντα φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ.

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ο ιδιωτικός τομέας με το γιγαντισμό που έχει είναι η πραγματική κυβέρνηση της ανθρωπότητας, μέχρι να επικρατήσουν, πράγμα που θα γίνει οπωσδήποτε μέσα στα επόμενα χρόνια όλες αυτές οι νέες αξίες τις οποίες προανέφερα. Να ξέρετε ότι πράγματι η Ελλάδα θα είναι μπροστά όσο κι αν σας φαίνεται προς το παρόν περίεργο και φαινόταν πολύ πιο περίεργο πριν από ένα χρόνο προτού η Ελλάδα μπει στο επίκεντρο της παγκόσμιας κοινότητας. Τώρα που εξακολουθεί και είναι στο επίκεντρο της παγκόσμιας κοινότητας δεν φαίνεται πλέον τόσο περίεργο κι εκείνα τα γεγονότα τα οποία θ’ ακολουθήσουν θα βρουν την Ελλάδα μπροστά στην καλλιέργεια αυτών των νέων ανθρωπιστικών και πνευματικών αξιών, που θα δημιουργήσουν αυτά τα νέα παγκόσμια πρότυπα κοινωνικής οργάνωσης.

Ήδη βλέπετε ότι στην Ευρώπη αρχίζουν κάποιες αλλαγές και αχνοφαίνονται, μια κρίση θα φέρει την Ευρώπη προ ακόμα πιο σημαντικών διλημμάτων στα οποία η Ελλάδα θα πυροδοτήσει και θα συνεισφέρει μ’ έναν πολύ ουσιαστικό τρόπο.

Εκείνο που θέλω να πω κλείνοντας είναι να σας υπενθυμίσω, ξέρω πολύ καλά ότι μέσα στην καθημερινότητα αυτά που λέμε αυτή τη στιγμή είναι πολύ εύκολο κανείς να τα ξεχνάει και είναι πολύ εύκολο να παρασύρεται από το άγχος, από το φόβο, απ’ όλα αυτά τα αρνητικά στοιχεία που προανέφερα, όμως να ξέρετε ότι αυτή τη στιγμή παίζεται ένα τεράστιο ενεργειακό παιχνίδι, παγκόσμια, αλλά με εστία  την Ελλάδα, αυτό να μην το ξεχνάτε ποτέ.

Τυχαίο, ότι με το που διορίστηκε η καινούργια κυβέρνηση πήγαν στο νοσοκομείο δύο;

Μην το γελάτε καθόλου, αυτό που σας είπα πριν, ότι όλοι μας τρώμε ενεργειακό πακέτο, εκείνος ο οποίος εκτίθεται πιο πολύ, να είστε πολύ συνειδητοί σ’ αυτό, δεν έχει σημασία το πρόσωπο, δηλαδή πραγματικά δεν σημαίνει ότι φάγανε το πακέτο επειδή ο Σαμαράς με το Ράπανο είναι οι καλοί, ή οι κακοί της υπόθεσης, αλλά εκ των πραγμάτων αυτοί εκτίθενται μπροστά, ο ένας είναι ο πρωθυπουργός κι ο άλλος είναι ο υπουργός οικονομικών. Και να μην είχανε βγει αυτοί και να είχε κάνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ τα ίδια θα πάθαιναν κι αυτό είναι κάτι το οποίο το είδαμε όχι μόνο σ’ αυτούς, εκείνοι που εκτίθενται δηλαδή και σε μας εδώ, γι αυτό ξεκίνησα έτσι τη συζήτηση, γιατί ξέρω πολύ καλά ότι όλοι έχετε φάει φορτίο.

Τις προηγούμενες μέρες πέρασα κι εγώ ένα μεγάλο φορτίο, το ίδιο κι ο Ντίνος, δηλαδή δεν είναι τυχαία αυτά τα πράγματα, απλώς μέσα απ’ το παιχνίδι των σκεπτομορφών, ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Και μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία έχει αυξηθεί όλων μας η χωρητικότητα η ενεργειακή, έχουμε όλοι δυναμώσει και γι αυτό ακριβώς σας είπα πριν ότι δεν είναι αναστρέψιμη πλέον η πορεία. Η κρίσιμη μάζα έχει ξεπεραστεί, η σκεπτομορφή για την καινούργια Ελλάδα έχει πάρει μια τέτοια ώθηση που πλέον δεν είναι αναστρέψιμη, αυτά τα ενεργειακά πακέτα που τρώμε είναι από τους κραδασμούς στη σύγκρουση που γίνεται στην προώθηση του καινούργιου και γι αυτό το λόγο να μην ανησυχείτε, σας το ξαναλέω, γιατί ξέρω ότι παρασύρεστε, γιατί όλοι μας τα περνάμε, αυτό το οποίο μπορεί να σας φαίνεται εσάς σαν κόπωση, σαν ψυχοπλάκωμα, σαν ενεργειακό πέσιμο, σαν άγχος, σαν νεύρα, όλα αυτά δεν είναι δικά μας πλέον, είναι το πακέτο που τρώμε επειδή ακριβώς έχουμε μπει μέσα στο ενεργειακό παιχνίδι.

Όταν λοιπόν είσαι συνειδητός σ’ αυτό το πράγμα το ξεπετάς από πάνω σου πολύ πιο εύκολα και όχι μόνο το ξεπετάς αλλά αυτή την ενέργεια ακριβώς την οποία πας να διαχειριστείς όταν είσαι συνειδητός μπορείς και την προσανατολίζεις και τη φορτίζεις προς την κατάλληλη κατεύθυνση και αυτό ακριβώς γίνεται τώρα, μην το ξεχνάτε αυτό, γιατί για να τελειώνω η Ελλάδα ξέρετε πολύ καλά κι αυτό το παραδέχονται και εγχώριοι και ξένοι, η Ελλάδα έχει έναν τεράστιο πλούτο, ενεργειακό, τι να πρωτοπεί κανείς, δηλαδή είναι η γη της επαγγελίας και όχι μόνο έχει έναν τεράστιο υλικό πλούτο, αλλά έχει κι έναν τεράστιο πνευματικό πλούτο.

Μπορεί λοιπόν όλη αυτή την περίοδο αυτά να παρέμεναν θαμμένα, συμπιεσμένα, καταχωνιασμένα, τι να πει κανείς, για το θέμα των πετρελαίων που γράφουμε στα περιοδικά απ’ το ’90 κι όλοι λέγανε δεν υπάρχει τίποτα, αυτά είναι φήμες, υπάρχουν κάποιες αόριστες ενδείξεις αλλά πιθανόν να μην υπάρχει και τίποτα απολύτως, όλα αυτά δεν γίνεται πλέον να μένουν καταχωνιασμένα. Αυτό εννοώ ότι η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη, αυτό θα το δούμε μπροστά στα μάτια μας, δεν είναι θέμα αισιοδοξίας, πιστέψτε με είναι θέμα πραγματικότητας, γι αυτό μην παρασύρεστε προς τον αρνητισμό, αλλά αντίθετα να βάλουμε όλοι ακόμα λίγο πλάτη, ώστε αυτή η μη αναστρέψιμη πορεία της αλλαγής, να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με όσο το δυνατόν λιγότερους κραδασμούς, έτσι ώστε να υποφέρουμε όσο το δυνατόν λιγότερο και η κρίση να ξεπεραστεί μια ώρα αρχύτερα και με τον πιο ήπιο και τον πιο ήρεμο τρόπο.

Συνειδητά λοιπόν άλλη μια φορά θα συμμετέχουμε εδώ στον οραματισμό για την Ελλάδα, είμαστε πολλοί παραπάνω πάλι πανελλαδικά αλλά κι από χώρες του εξωτερικού από την κρίσιμη μάζα των 330 ατόμων, συμμετέχουμε πάνω από 1500 άτομα, όπως από τον προηγούμενο οραματισμό μέχρι τώρα έγιναν παπάδες, γιατί το Μάρτιο δεν περίμενε κανένας ότι θα έχουμε τέτοιες αλλαγές στην Ελλάδα, έτσι κι από σήμερα και μετά άλλη μια ώθηση ώστε να ξεπεραστεί κάθε ίχνος αρνητικότητας κι αυτό το κύμα της αλλαγής και της προσφοράς που θα κάνει η Ελλάδα παγκόσμια να έρθει μια ώρα αρχύτερα.

Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ

                                            Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ

Να σας καλωσορίσουμε όλους λοιπόν και εδώ στην Αθήνα, αλλά και σε όλες τις άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, με τις οποίες είμαστε συνδεδεμένοι, τονίζοντας ότι, η συμμετοχή έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, υπολογίζουμε ότι με τα πενήντα και πλέον σημεία σύνδεσης του έχουμε απ’ ευθείας, ότι έχουμε ξεπεράσει κατά πολύ τη συμμετοχή χιλίων πεντακοσίων, χιλίων οκτακοσίων ατόμων. Είναι κάτι πρωτοφανές και το πολύ ευχάριστο είναι ότι είναι η τρίτη φορά, κατά σειρά, ο τρίτος οραματισμός για την Ελλάδα όπου έχει ξεπεραστεί κατά πολύ η κρίσιμη μάζα. Αυτό, πρακτικά σημαίνει ότι, για να έχουμε και μια υπεύθυνη τοποθέτηση πάνω στο όλο θέμα, εάν πάρετε υπ’ όψιν σας σε ατομικό επίπεδο, εάν κάποιος κάνει για προσωπική του υπόθεση κι εφαρμόζει την τεχνική του οραματισμού, με συνέπεια, σε τακτά χρονικά διαστήματα, απαιτείται, κατά μέσο όρο η παρέλευση ενός τριμήνου για ν’ αρχίσει να έχει τα πρώτα δείγματα της υλοποίησης του στόχου του. Εάν αυτό το βάλουμε σε μακροσκοπικό επίπεδο, σε επίπεδο χώρας, όπως μιλάμε εδώ για την Ελλάδα, όπως καταλαβαίνετε προφανώς δεν μπορεί να ισχύσει το τρίμηνο, ωστόσο πάλι, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι, απ’ τη στιγμή που έχουμε συμπληρώσει τρεις οραματισμούς με τόσο μεγάλη συμμετοχή, ότι σε ορίζοντα ενός με δυο το αργότερο ετών, ότι θα έχουμε πλέον πολύ σημαντικές αλλαγές στη χώρα μας.

Έτσι λοιπόν, είναι παρήγορο ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο πλέον όπου ο οραματισμός για την Ελλάδα αρχίζει και γίνεται δυναμικά, κατορθώνοντας να διαμορφώνει καταστάσεις και πράγματι, βλέπουμε ότι, ήδη έχει αρχίσει να παρατηρείται μια αλλαγή στη συνειδητότητα του ελληνικού λαού, με αφορμή την κρίση κιόλας, ασφαλώς, πάνω σε πάρα πολλά θέματα, σε πάρα πολλά ζητήματα της καθημερινότητας, αλλά και της στάσης των Ελλήνων απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Προπομπούς αυτής της αλλαγής, όπως θα δούμε στη συνέχεια, έχουμε ήδη, αλλά ακόμα ουσιαστικά να ξέρετε ότι δεν έχουμε δει τίποτα, οι πολύ σημαντικές αλλαγές θ’ αρχίζουν να εμφανίζονται σε κανένα χρόνο από τώρα, έως μια διετία.

Όμως, τι γίνεται, για να μπούμε και στο σημερινό θέμα της εισήγησής μας, που το τιτλοφορήσαμε ως αντίστροφη μέτρηση, πρέπει να δούμε πώς διαμορφώνεται η κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί η αντίστροφη μέτρηση αφορά την κατάσταση, έτσι όπως πρόκειται να διαμορφωθεί στα διεθνή δρώμενα κι όχι μόνο στα ελληνικά, παρ’ όλο που αυτές οι δυο καταστάσεις συνδέονται πολύ στενά οι εξελίξεις στην Ελλάδα με τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Τι συμβαίνει λοιπόν, ήδη όσοι έχετε παρακολουθήσει και προηγούμενες συναντήσεις μας για τον οραματισμό για την Ελλάδα, είχαμε αναφέρει ότι από το 2010 και συγκεκριμένα από τις 12 Μαίου, συνέβη μια πολύ μεγάλη διάχυση πνευματικών ενεργειών, που στόχο έχει τη ριζική αφύπνιση της ανθρωπότητας.

Ριζική αφύπνιση της ανθρωπότητας σημαίνει πολλά πράγματα, ωστόσο η αντίστροφη μέτρηση, δηλαδή η έναρξη της πρακτικής αλλαγής, με βάση τις πνευματικές ενέργειες, που σκέπασαν τη γη από το Μάιο του 2010, ξεκινά απ’ αυτή τη χρονιά, από το 2012 και η πρόβλεψη είναι ότι, μέσα σ’ έναν ορίζοντα δεκαπενταετίας θα έχουν επέλθει πολύ σημαντικές αλλαγές σε ολόκληρο τον κόσμο, ήδη όμως από τώρα βλέπουμε να διαμορφώνονται πέντε πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά πρόδρομοι, αυτής της αντίστροφης μέτρησης, που ξεκινάει μέσα στο 2012, στα οποία θα ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή.

Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι σε παγκόσμιο επίπεδο παρατηρείται μια επιτάχυνση του χρόνου, σαν οι χρονικές εξελίξεις να συμπτύσσονται και τόσο σε ατομικό επίπεδο, του πώς δηλαδή η συνείδηση του καθενός μας αντιλαμβάνεται την έννοια του χρόνου και την ταχύτητα της εξέλιξης των πραγμάτων, όσο και σε ομαδικό επίπεδο, του πόσο γρήγορα δηλαδή συντελούνται αλλαγές, όχι μόνο συνειδησιακά, αλλά και πρακτικά κοινωνικά, είναι ένα χαρακτηριστικό, το οποίο όσο περνάει ο καιρός, ολοένα και θα ενδυναμώνεται.

Αυτή η αλλαγή της αντίληψης του χρόνου, όπως θα δούμε στο μέλλον, δεν είναι μόνο κάτι το αφηρημένο, σε ένα αφηρημένο συνειδησιακό επίπεδο, αλλά οφείλεται και σε μια μετάλλαξη που γίνεται επάνω στο ανθρώπινο DNA. Ήδη, και θα έχουμε λεπτομέρειες μελλοντικά ν’ αναφερθούμε, ήδη μαθαίνω, που τίποτα δεν είναι συμπτωματικό, ότι το 2010, δυο νομπελίστες βιολόγοι, έχουν κάνει μια πολύ σημαντική έρευνα, η οποία σε λίγο θα τύχει και ευρύτερης δημοσιότητας, η οποία αποδεικνύει ότι πράγματι, απ’ το 2010 έχει ξεκινήσει μια μετάλλαξη του ανθρώπινου DNA, η οποία θα έχει και επιπτώσεις προφανώς στον τρόπο με τον οποίο η ανθρώπινη συνείδηση θ’ αντιλαμβάνεται τα πράγματα και αυτή η μετάλλαξη λέει, οφείλεται σε ηλιακές ενέργειες οι οποίες τροποποιούν τον άνθρακα έξι και τον οδηγούν προς ένα ισότοπο του άνθρακα εφτά.

Μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι πνευματικοί, ή άνθρωποι του χώρου της αφηρημένης σκέψης, αλλά μιλάμε για δυο νομπελίστες βιολόγους. Πρόκειται για μια έρευνα, η οποία έχει κρατηθεί προς το παρόν στο ντουλάπι, κατά κάποιον τρόπο, αλλά μέσα στα επόμενα χρόνια θα πάρει δημοσιότητα.

Τώρα, ένα δεύτερο χαρακτηριστικό είναι, ότι, μπορεί να το έχετε παρατηρήσει και ορισμένοι από σας, αλλά είναι κάτι το οποίο συμβαίνει διεθνώς, ότι εκατομμύρια άνθρωποι αρχίζουν σιγά-σιγά και εμφανίζουν ψυχικές δυνάμεις και ψυχικά χαρίσματα, σαν να ανοίγει δηλαδή ένα κλειδί, σαν να ανοίγει μια πύλη και ξαφνικά ένας μεγάλος αριθμός ατόμων, σ’ όλο τον κόσμο να αναπτύσσει μια διαφορετική διαίσθηση ν’ αναπτύσσει μια διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Άλλοι αναπτύσσουν θεραπευτικές ιδιότητες, άλλοι αναπτύσσουν ψυχικές δυνάμεις, με την έννοια της τηλεκίνησης, της τηλεπάθειας και είναι κάτι, το οποίο πολλούς τους ξαφνιάζει, γιατί ακριβώς εμφανίζεται εκ του μηδενός και τους δημιουργεί κι έναν τρόμο, που είναι απόλυτα δικαιολογημένος, γιατί όταν ο καθένας έχει συνηθίσει τον εαυτό του να λειτουργεί μ’ ένα συγκεκριμένο τρόπο, όταν ξαφνικά του εμφανίζονται πράγματα, με τα οποία δεν είναι οικείος, να του δημιουργείται ένας πανικός. Αυτό το φαινόμενο θα ενταθεί πολύ περισσότερο στο μέλλον, καθώς θ’ αρχίσει να ενεργοποιείται σε άτομα, τα οποία αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην παιδική ηλικία ή στην εφηβική ηλικία και ήδη πολλοί απ’ τους εφήβους εμφανίζουν τέτοιου είδους ανεπτυγμένη συνειδητότητα και τέτοιου είδους ψυχικές δυνάμεις. Αυτό είναι ένα δεύτερο χαρακτηριστικό το οποίο, τώρα που αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει και αποκτά μεγάλες διαστάσεις.

Ένα τρίτο χαρακτηριστικό, που επίσης θα το έχετε παρατηρήσει πολλοί από σας, είναι ότι, σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και σε ατομικό επίπεδο, έχει ξεκινήσει μια μαζική καρμική κάθαρση. Πάρα πολύς κόσμος έρχεται αντιμέτωπος με το καρμικό του παρελθόν και αντιμετωπίζει ξεκαθαρίσματα, αντιμετωπίζει συγκρούσεις, αντιμετωπίζει ριζικές αλλαγές στις προσωπικές του σχέσεις και καλείται ν’ αναθεωρήσει ριζικά αξίες και πεποιθήσεις, οι οποίες τον έχουν οδηγήσει  ως εδώ με τα συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζε. Αυτό συμβαίνει τόσο σε ατομικό επίπεδο και πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι αναρωτιώνται και προβληματίζονται και λένε τι μου συμβαίνει και γυρίζει όλος ο κόσμος μου ανάποδα, τι χρωστάω, το ένα, το άλλο.

Όλα αυτά είναι μια θετική κατεύθυνση, διότι ακριβώς αυτές οι πνευματικές ενέργειες θέτουν τον καθένα από μας ενώπιος ενωπίω των λαθών του και ο καθένας από μας καλείται να κάνει την υπέρβαση και ν’ αλλάξει αυτές τις αντιλήψεις κι αυτές τις συνθήκες στη ζωή του, οι οποίες τον έχουν οδηγήσει στα αδιέξοδα, που βλέπει να διογκώνονται τη συγκεκριμένη περίοδο. Αυτό όμως το βλέπουμε και σε παγκόσμια κλίμακα, γιατί βλέπετε ότι, όσο περνάει ο καιρός κι επιταχυνόμενου του χρόνου, διογκώνονται τα διεθνή αδιέξοδα, τόσο η οικονομική κρίση η διεθνής, το περιβαλλοντικό πρόβλημα, τα φαινόμενα διεθνών συρράξεων, η κρίση η ενεργειακή, μια σειρά δηλαδή από διεθνείς παράγοντες, περνάνε κι αυτοί από τη διαδικασία αυτής της κάθαρσης με στόχο να φτάσουμε σε μια ριζική αναθεώρηση των πραγμάτων.

Έχουμε όμως κι έναν τέταρτο παράγοντα πλέον, που πρόκειται για την ενοποίηση της γήινης σκεπτόσφαιρας, το λέω λίγο περίεργα, αλλά δεν νομίζω ότι πιο σύντομα μπορεί να εκφραστεί ένα γενικευμένο φαινόμενο, το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι, πλέον η γνώση, οι σκέψεις των ανθρώπων, οι συναισθηματικές τους αντιδράσεις γι αυτό μιλάμε για σκεπτόσφαιρα, διαδίδονται πλέον ακαριαία σε ολόκληρο τον πλανήτη και μπορεί να διαμορφώνεται ανά πάσα στιγμή μια κοινή σκεπτομορφή.

Τώρα ιδίως με τη βοήθεια της τεχνολογίας, αυτό είναι ένα πραγματικό γεγονός, ένα πρακτικό γεγονός, το οποίο συντελείται μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μιλάμε δηλαδή κι όπως βλέπετε πολύ χαρακτηριστικά από τα διάφορα αυτόνομα κινήματα που συγκροτούνται ανά τον κόσμο, τα παραδείγματα της αραβικής άνοιξης, για τον τρόπο με τον οποίο συντονίστηκε ο κόσμος, τα διάφορα κινήματα αμφισβήτησης της παγκοσμιοποίησης και της οικονομικής απληστίας του τύπου occupy wall srteet, που διαμορφώνονται στο εξωτερικό, αλλά και το φιλειρηνικό ρεύμα, το οποίο διαμορφώνεται διεθνώς.

Όλα αυτά με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι που διαδίδονται ακαριαία, καθώς μέσα σε λίγα χρόνια, με τα ασύρματα δίκτυα πλέον, θα είναι γεγονός η παγκόσμια σκεπτόσφαιρα, όπου σε χρόνο μηδέν οποιαδήποτε καινούργια ιδέα θα μπορεί να διαδίδεται ακαριαία και να δοκιμάζεται, ως προς την αποδοχή της, από το σύνολο της ανθρωπότητας.

Πέμπτο χαρακτηριστικό, πέρα από την ενιαία σκεπτόσφαιρα, είναι αυτά τα εναλλακτικά κινήματα πολιτών, τα οποία βλέπουμε να προκύπτουν και να διαμορφώνονται παγκοσμίως. Μιλάμε για τα ανεξάρτητα, ακομμάτιστα δίκτυα πολιτών, τις διάφορες ανεξάρτητες κινήσεις πολιτών, τις νέες μορφές κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης, οι οποίες εκδηλώνονται διεθνώς, πάνω σε μια πολύ μεγάλη γκάμα από δραστηριότητες και ενδιαφέροντα.

Πρόκειται για ανεξάρτητες κινήσεις που ξεκινούν από θέματα, όπως των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ειρήνης και των σωστών ανθρώπινων σχέσεων και φτάνουν μέχρι τις εναλλακτικές αυτοδιαχειριζόμενες οικονομικές μονάδες, τα κινήματα της δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις, της αμφισβήτησης απέναντι στην παγκοσμιοποίηση και τη νέα τάξη πραγμάτων, της αμφισβήτησης της κρατούσας ιατρικής και της κρατούσας επιστήμης και καλύπτουν σχεδόν όλους τους τομείς της ανθρώπινης κονωνίας.

Όλοι αυτοί και οι πέντε παράγοντες δεν είναι παρά πρόδρομοι, είναι δηλαδή, δειλά-δειλά οι εκφράσεις αυτού που θα δούμε να συμβαίνει μέσα στα επόμενα χρόνια σε πολύ μαζικότερη κλίμακα.

Ποιός είναι ο στόχος όμως, αυτού του άνωθεν εξελιχτικού σχεδίου, το οποίο επιχειρείται να εφαρμοστεί, μέσω της διάχυσης των πνευματικών ενεργειών της 12ης Μαίου του 2010;

Θα μπορούσαμε να το πούμε με μια φράση ότι ο στόχος είναι να επέλθει ένας ριζικός επαναπροσανατολισμός του νοήματος ζωής των ανθρώπων, που σημαίνει πρακτικά να αλλάξει η ανθρωπότητα ως σύνολο, εκείνες τις αξίες και τις πεποιθήσεις, τις οποίες ενστερνίζεται, προκειμένου, μέσα απ’ αυτή την αλλαγή των αξιών και των πεποιθήσεων να επέλθει μια πνευματική ριζικά διαφορετική αντίληψη ζωής και κατ’ επέκταση μια ριζικά διαφορετική κοινωνική οργάνωση, η οποία θα αντανακλά αυτή την αρμονία των πνευματικών αρχών, που σημαίνει κατ’ επέκταση ότι, στη θέση των συγκεκριμένων αξιών, που κυριαρχούν σήμερα, οι οποίες βασίζονται στο νόμο της ζούγκλας, στη λατρεία του χρήματος, στην  απληστία, στον υλισμό και μάλιστα τον κυνικό υλισμό, στις σχέσεις εξάρτησης ελέγχου και επιβολής, ότι στη θέση όλων αυτών και στη θέση αυτής της περιβόητης έννοιας της ανάπτυξης, που μας αφορά και άμεσα εδώ, όπου ως ανάπτυξη νοείται μονάχα η υπερπαραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών.

Στη θέση λοιπόν όλων αυτών ο σκοπός και το σχέδιο είναι να αντικατασταθούν και να επικρατήσουν οι έννοιες της συνέργειας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας, των ορθών ανθρώπινων σχέσεων, της πνευματικότητας, της γνώσης, της ψυχικής αρμονίας, που σημαίνει ότι, ακόμα και για την έννοια της ανάπτυξης θα τεθούν τελείως διαφορετικά κριτήρια.

Δεν θέλω να μακρυγορήσω σ’ αυτό, αλλά σκεφτείτε μόνο το εξής απλό, γιατί μια κοινωνία να θεωρείται αναπτυγμένη μόνο όταν παράγει χρήμα, το οποίο μάλιστα δεν ισομοιράζεται στα μέλη της κοινωνίας;

Για ποιό λόγο μια κοινωνία να μην θεωρείται αναπτυγμένη όταν παράγει γνώση και μάλιστα περισσότερο αναπτυγμένη από κείνη που παράγει χρήμα;

Για ποιό λόγο μια κοινωνία να μην θεωρείται αναπτυγμένη όταν παράγει ισορροπημένες και ισότιμες ανθρώπινες σχέσεις;

Για ποιό λόγο μια κοινωνία να μην θεωρείται αναπτυγμένη όταν παράγει τέχνη και πολιτισμό;

Για ποιό λόγο μια κοινωνία να μην θεωρείται υπεραναπτυγμένη, όταν παράγει πνευματικότητα και αγάπη και ενότητα μεταξύ των μερών της;

Απλά ερωτήματα, που είναι και απλή η απάντησή τους, εάν κανένας μπορέσει και ξεφύγει και βγει λίγο εκτός του κατεστημένου πλαισίου.

Αυτά τα απλά λοιπόν, τα οποία από τη σκοπιά της πνευματικότητας είναι λυμένα και είναι προαπαιτούμενα για να μπορέσει να οργανωθεί διαφορετικά, με βάση τις πνευματικές αρχές μια κοινωνία, είναι που θ’ αρχίσουν να βγαίνουν στο προσκήνιο καθώς ξεκινά πλέον αυτή η αντίστροφη μέτρηση.

Όπως είπαμε, αυτή η διαδικασία του μετασχηματισμού θα πάρει μια δεκαπενταετία με εικοσαετία, γιατί σε παγκόσμιο επίπεδο αυτές οι αλλαγές δεν γίνονται αναίμακτα, πρόκειται για μια πορεία, όχι μόνο δύσκολη αλλά και αβέβαιημ με την έννοια ότι θα περάσει από διαρκείς συγκρούσεις και ότι τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο.

Αυτό είναι το σχέδιο, για να είμαστε σοβαροί, αυτό εκφράζει τη θέληση των ανώτερων πνευματικών δυνάμεων, όμως υπάρχει ένας ανώτερος εξελιχτικός νόμος, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, ο οποίος δεν αφορά μόνο τον ανθρώπινο κόσμο, αλλά αφορά γενικά όλους τους λεγόμενους καρμικούς κόσμους, όλους τους κόσμους δηλαδή, μέσα στους οποίους εκφράζονται ορισμένα όντα, όπως ο γήινος καρμικός κόσμος, ο οποίος κυριαρχείται από την ανθρωπότητα. Αυτός ο νόμος λέει ότι, καμία πνευματική υπέρβαση δεν μπορεί να γίνει σε κάποιο καρμικό κόσμο όταν δεν αντανακλά και δεν αντιστοιχεί σ’ ένα απαραίτητο επίπεδο συνειδητότητας των όντων που τον κατοικούν.

Με δυο λόγια, δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή στην ανθρωπότητα, εάν δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι ανθρώπινοι υποδοχείς, εάν δηλαδή δεν γίνει με βάση την ελεύθερή μας βούληση μια υπέρβαση από τους ίδιους τους ανθρώπους, έτσι ώστε το επίπεδο της συνείδησής τους να είναι τέτοιο, που να μπορεί να δεχτεί, να γειώσει και να εκφράσει πλέον στην πράξη αυτές τις ανώτερες πνευματικές ενέργειες.

Οι πνευματικές ενέργειες έχουν εκπεμφθεί, είναι εδώ, αλλά είναι ζήτημα  ευθύνης της ανθρωπότητας να γυρίσει το κουμπί και να συντονιστεί μαζί τους, που σημαίνει ν’ ανέβει ένα κλικ, ν’ ανέβει ένα στάδιο στο συνειδησιακό της επίπεδο, γι αυτό και καμία είδους αλλαγή δεν μπορεί να γίνει για μας, χωρίς εμάς, αυτό λέει ο νόμος της εξέλιξης.

Δυστυχώς το έχω ξανατονίσει, ο νομός της αντεξέλιξης βασίζεται στο ανάποδο και λέει ότι μπορείς κάλλιστα να κοροϊδέψεις κάποιον και όταν το επίπεδό του είναι άλφα, μπορείς πολύ εύκολα, χωρίς τη δική του συνειδητή συμφωνία να τον υποβιβάσεις σ’ ένα επίπεδο βήτα και ακριβώς εκεί πέρα βασίζονται και αντίθετες δυνάμεις της αντεξέλιξης, που δρουν στον πλανήτη μας, βασίζονται ακριβώς στη θέσπιση του ψέματος και ακριβώς γι αυτό το λόγο οι κυρίαρχες αξίες και οι κυρίαρχες πεποιθήσεις βασίζονται στην πλάνη.

Γιατί ο υποβιβασμός του εξελιχτικού επιπέδου ενός κόσμου, όπως είναι ο γήινος κόσμος δεν απαιτεί τη συνειδητή συμφωνία, όπως είπα των όντων που τον κατοικούν, μπορεί να γίνει εν αγνοία τους, μέσω της πλάνης.

Δυστυχώς το ανάποδο δεν γίνεται, δεν μπορεί να σε κοροϊδέψει μια ανώτερη δύναμη και ν’ ανέβεις επίπεδο, γιατί ακόμα και αν χαριστικά μας δινόντουσαν κάποιες ενέργειες και κάποιες νέες καταστάσεις, απ΄τη στιγμή που το συνειδησιακό μας επίπεδο θα ήταν κατώτερο, θα ήταν απλά θέμα χρόνου για το πότε θα ξαναγυρνούσαμε πάλι πίσω στη παλιότερη εξελιχτική μας φάση.

Έτσι δυστυχώς τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν προαποφασίζεται, υπάρχει βοήθεια, υπάρχει το θείο σχέδιο, οι ανώτερες ενέργειες είναι εδώ, αλλά το στοίχημα για την ανθρωπότητα είναι να μπορέσει να ανοίξει, να καθαρίσει, να συντονιστεί μ’ αυτές τις ενέργειες και εκεί πέρα ακριβώς θα υπάρξει ολόκληρη σύγκρουση, η οποία θα έχει αυτόν τον ορίζοντα της δεκαπενταετίας, εικοσαετίας. Η σύγκρουση θα αφορά του πώς θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τις δυνάμεις της πλάνης, ν’ ανέβουμε συνειδησιακό επίπεδο, με όποιο κόστος κάθαρσης θα έχει αυτή η διαδικασία έτσι ώστε να μπορέσουν να γειωθούν οι πνευματικές ενέργειες στην πράξη.

Αυτή η διαδικασία, που θα αφορά όλο τον κόσμο έχει ήδη ξεκινήσει, ωστόσο, όσο κι αν μπορεί να σας φαίνεται περίεργο, τολμούμε να πούμε, γιατί τέτοιες είναι οι υπαγορεύσεις που έχουμε και μέχρι τώρα δεν έχουμε πέσει έξω, ότι σ’ αυτή τη διαδικασία του πλανητικού μετασχηματισμού, της πλανητικής αφύπνισης, έναν κυρίαρχο ρόλο θα έχει κι η Ελλάδα και αυτό φαντάζει αυτή τη στιγμή σχήμα οξύμορο, πραγματικά, γιατί ο οποιοσδήποτε δει το πλάνο, όλη την ταινία που εξελίσσεται κοντόφθαλμα, το λιγότερο που μπορεί να σκεφτεί είναι ότι, εδώ δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, έτσι όπως είμαστε με τα δικά μας, θα κινήσουμε και τη διαδικασία και θα είμαστε μπροστά στη διαδικασία μετασχηματισμού της ανθρωπότητας;

Κι όμως, θα το έχετε παρατηρήσει κι εσείς πάρα πολλές φορές, ότι ο τρόπος με τον οποίο επενεργούν οι ανώτερες δυνάμεις και ο τρόπος με τον οποίο βρίσκουν δίοδο να περάσουν οι πνευματικές ενέργειες, μέσα στα γήινα πράγματα, πολλές φορές ξεπερνά ακόμα και την πιο ζωηρή φαντασία. Και επίσης θα έχετε παρατηρήσει πολλές φορές ότι τα πράγματα κάθε άλλο παρά γραμμικά εξελίσονται και πόσες φορές έχουν πέσει έξω στις εκτιμήσεις τους τόσοι διεθνείς αναλυτές, οι οποίοι κινούνται με μοναδικό κριτήριο τη γραμμική λογική.

Έτσι λοιπόν, φαίνεται ότι, η σημερινή κρίση την οποία περνάει η Ελλάδα, όχι μόνο ενδεχομένως δεν θα είναι εμπόδιο για το διεθνή της ρόλο, αλλά μπορεί κι απ’ ότι φαίνεται δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά είναι μια διαδικασία, την οποία περνά στη σημερινή περίοδο πρώτη η χώρα μας, μια διαδικασία απαραίτητης κάθαρσης, προκειμένου, μέσα απ’ αυτή την κάθαρση, που ασφαλώς και είναι επίπονη και θα είναι επίπονη, ν’ αναδειχθούν απ’ τη χώρα μας πρώτα, αυτές οι νέες ανθρώπινες αξίες και πεποιθήσεις και δυνάμεις και μορφές κοινωνικής οργάνωσης, που θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν στο μέλλον παγκόσμια πρότυπα αλλαγής.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας και στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής, γιατί εάν από τη μια πλευρά αυτό οφείλεται στα δεινά, τα οποία μας πλήττουν, από την άλλη, καταλαβαίνετε πόσο μεγάλο πλεονέκτημα είναι το να βρισκόμαστε στο επίκεντρο της προσοχής, όταν θ’ αρχίσει κι εδώ σε ένα-δυο χρόνια η αντίστροφη μέτρηση για τα δικά μας πράγματα και όταν θα έχουμε να επιδείξουμε πράγματι αυτές τις νέες αξίες και τη νέα αντίληψη και τους νέους τρόπους κοινωνικής οργάνωσης, μέσω των οποίων θα μπορούσε να επηρεαστεί και η υπόλοιπη Ευρώπη και κατ’ επέκταση ολόκληρη η ανθρωπότητα.

Έτσι λοιπόν, μέσ’ την επόμενη διετία θα δούμε να εκδηλώνονται αυτές οι νέες διαστάσεις της νέας Ελλάδας και μέσα από τον πόνο τον οποίο θα βιώσουμε και βιώνουμε, θα παρουσιαστεί αυτή  η χρυσή ευκαιρία, για τις νέες δυνάμεις που θα προκύψουν. Ήδη, είμαστε στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής, ήδη, βλέπουμε να διαμορφώνεται ένα μεγάλο και αυθόρμητα, φιλελληνικό ρεύμα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Από τη στιγμή όμως που από τώρα, αυτό το φιλελληνικό ρεύμα είναι σε καθαρά συγκινησιακό επίπεδο, καταλαβαίνετε πόσο εύκολα, ένα κλικ είναι, όταν η Ελλάδα θα έχει προτάσεις, οι οποίες δεν θα αφορούν μόνο το ξεπέρασμα του εαυτού της, αλλά θ’ αφορούν παγκόσμιες αλλαγές, πόσο εύκολο θα είναι να περάσει και το μήνυμα της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο. Και στην Ελλάδα, βλέπουμε ότι μέσα απ’ την κρίση ήδη, έχουμε πολλούς προπομπούς, βλέπετε πόσες εκατοντάδες ανεξάρτητα κινήματα πολιτών έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας, βλέπουμε τα δίκτυα αλληλεγγύης, βλέπουμε τα κινήματα, τώρα ήδη της διανομής των αγροτικών προϊόντων, βλέπουμε το πόσο έχει αλλάξει η νοοτροπία, ασχέτως από το τι λένε τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης, πόσο έχει αλλάξει ριζικά η νοοτροπία των Ελλήνων σε σχέση με το τι σημαίνει συμμετοχή στις αποφάσεις, σε σχέση με το πώς λειτουργούσαν τα πολιτικά κόμματα, σε σχέση με το ποιές αλλαγές θα πρέπει να γίνουν σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, που αυτή τη στιγμή μπορεί να μην μπορούν να εκφραστούν όλες αυτές οι αλλαγές που έχουν γίνει στη νοοτροπία των Ελλήνων, γιατί ακόμα υπάρχουν τα παλιά κόμματα στο προσκήνιο, αλλά μέσα στα επόμενα  χρόνια θα έχουμε καταιγιστικές αλλαγές και όχι μόνο στην Ελλάδα, γιατί όπως βλέπετε το πείραμα που συντελείται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα επηρεάζει και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και βλέπετε, προσέξτε μόνο το εξής, ότι εάν η Ελλάδα μπορέσει και αντιδράσει και μπορέσει και παράξει εναλλακτική πρόταση, μια πνευματική εναλλακτική πρόταση, όπως είπαμε βασισμένη σε νέες αξίες, σε νέες πεποιθήσεις, σε νέους τρόπους κοινωνικής οργάνωσης, πόσο εύκολα θα υιοθετηθούν αυτές οι προτάσεις της Ελλάδας κατ’ αρχήν από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, οι οποίες δοκιμάζονται ήδη κι είναι τα επόμενα θύματα και πόσο κατ’ επέκταση αυτές οι καινούργιες προτάσεις θα μπορέσουν να επηρεάσουν ολόκληρη την Ευρώπη και στην συνέχεια, ολόκληρο τον πλανήτη. Στο τέλος θα δούμε η κατάσταση να αλλάζει ριζικά από την Ελλάδα σε ολόκληρη την Ευρώπη και σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Έτσι λοιπόν, να είστε σίγουροι ότι, όσο δύσκολα κι αν περάσουμε αυτή τη χρονιά και ενδεχομένως και απ’ τις αρχές της επόμενης, ότι μέσα στην επόμενη διετία τα πράγματα θα έχουν αλλάξει ριζικά και χρειάζεται μια σοβαρότητα από τη δικιά μας τη μεριά γιατί ιδίως εμείς που συμμετέχουμε στον οραματισμό για την Ελλάδα αποτελούμε αγωγούς αυτών των ενεργειών, οι οποίες γειώνονται.

Έτσι λοιπόν, ο καθένας από μας στο χώρο που εκφράζεται, εκεί που βρίσκεται, οφείλει αυτό το πνευματικό ρεύμα της αλλαγής να το εκπέμπει, να το γειώνει, να το αναπαράγει και να μην υποκύπτει σ’ αυτή την αρνητική σκεπτομορφή, η οποία προσπαθεί κι επιχειρείται να καλλιεργηθεί διαρκώς απ’ όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αυτό είναι πάρα πολύ ουσιαστικό, γιατί εάν εμείς κάνουμε τόση δουλειά και παράγουμε οργανωμένα μια πολύ ισχυρή θετική σκεπτομορφή, τώρα που έχουμε ξεπεράσει την κρίσιμη μάζα, αυτή η σκεπτομορφή για να μπορέσει να γειωθεί χρειάζεται υποδοχείς οι οποίοι να την πιστεύουν, οι οποίοι να συμπεριφέρονται ανάλογα, αυτό που λέμε να συμπεριφέρονται “ως εάν” να ήταν ήδη πραγματικότητα.

Πρέπει λοιπόν να αποτινάξουμε από πάνω μας αυτό το κλίμα του αρνητισμού, ν’ αποτινάξουμε την αμφιβολία, ν’ αποτινάξουμε την απαισιοδοξία και να βοηθήσουμε, έτσι ώστε το συντομότερο δυνατό αυτή η θετική σκεπτομορφή να μπορέσει να εκφραστεί και στο υλικό επίπεδο.

Αυτό είναι όλο το μυστικό, τώρα πια έχουμε τη σκεπτομορφή, έχουμε την κρίσιμη μάζα, όλα είναι απλώς θέμα χρόνου, αρκεί να βάλουμε κι εμείς λίγο το χεράκι μας στην καθημερινότητα, να μπορέσουμε να συμπεριφερθούμε θετικά, να μπορέσουμε να συμπεριφερθούμε ανάλογα, ξεκινώντας από τις εκλογές που έρχονται, όπου προφανώς δεν πρόκειται να σας πούμε εμείς τι να ψηφίσετε, εννοείται, γιατί ο καθένας έχει την προσωπική του αντίληψη, αλλά όμως μιας και μιλάμε για νέες αξίες και για ανθρωπιά και για ευαισθησία, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να φροντίσουμε ώστε αυτά τα άτομα που θα ψηφίσουμε για τη νέα βουλή να μην τα ψηφίσουμε με κριτήριο του αν θα μπορέσουν να διορίσουν το παιδί μας κάπου, όπως καταλαβαίνετε, αλλά το κριτήριο να είναι να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη αντικειμενική γνώση για ποιά απ’ αυτά τα άτομα είναι όσο το δυνατόν πιο ηθικά, διαθέτουν όσο το δυνατόν την περισσότερη ανθρωπιά, την περισσότερη τιμιότητα, την περισσότερη ικανότητα, με δυο λόγια να προσπαθήσουμε να ψηφίσουμε με αξιοκρατικά κριτήρια και αντίθετα, πρόσωπα και θεσμούς που ξέρουμε ότι, αποδεδειγμένα μας έχουν σκάψει το λάκκο όλα αυτά τα χρόνια ασφαλώς να τα στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Αντρέας ο Παπανδρέου.

Γιατί συνειδητή στάση σημαίνει ψηφίζω με κριτήριο τις αξίες μου και τις πεποιθήσεις μου. Άρα, δεν βάζουμε νερό στο κρασί μας, ψηφίζουμε με βάση τις αξίες μας, ούτε κάνουμε συμβιβασμούς και εκπτώσεις στα οράματα που έχουμε για την καινούργια Ελλάδα, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον καθένα από μας, γιατί ασφαλώς είναι προσωπική μας υπόθεση το μέσα από ποιό πολιτικό κόμμα ή μέσα από ποιόν άνθρωπο θεωρούμε ότι αυτές οι πεποιθήσεις που έχουμε και οι αξίες μας, ότι μπορούν να εκφραστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Όμως να επιμείνουμε στο να ψηφίσουμε αξιοκρατικά, χωρίς να βάλουμε νερό στο κρασί μας και στο κάτω-κάτω της γραφής αν νιώσουμε ότι δεν μας εκφράζει τίποτα, ας το εκφράσουμε ακόμα κι αυτό, μέχρι να προκύψουν αυτά τα καινούργια σχήματα, στην επόμενη διετία που θα αντανακλούν πιο πιστά αυτή την αλλαγή η οποία συντελείται στην συνείδηση όλων των Ελλήνων αυτή τη στιγμή.

Έτσι λοιπόν, προσπαθούμε στην καθημερινότητα να γειώνουμε αυτές τις πνευματικές ενέργειες και επειδή η όλη αυτή προσπάθεια της αλλαγής υποβοηθείται και από κάποιες ανώτερες πνευματικές δυνάμεις, όσο περισσότερο ανεβαίνει και η ενασχόληση με τα πνευματικά στη χώρα μας, τόσο περισσότερο βοηθάμε στο να γειώνονται αυτές οι πνευματικές ενέργειες. Γι αυτό το λόγο στρέψτε και την προσοχή σας προς την πνευματική ενατένιση και προς την πνευματική πρακτική με όποιο τρόπο ο καθένας από σας έχει εξοικειωθεί και θεωρεί ότι είναι ο καλύτερος, μα είναι η προσευχή, μα είναι ο διαλογισμός ή η ενατένιση πάνω στα πνευματικά θέματα, ο καθένας  με τον τρόπο που νομίζει, αρκεί η προσοχή μας, γιατί είναι θέμα πόλωσης της προσοχής, να είναι στραμμένη προς τα πνευματικά θέματα, ζητώντας, αιτώντας τη βοήθεια, την παροχή ελέους και χάρητος άνωθεν.

Αυτός είναι κι ο λόγος που πέρα απ’ τον οραματισμό για την Ελλάδα έχουμε αρχίσει και δραστηριοποιούμαστε και στις εσωτερικές διαδρομές, που είναι η εσωτερική εργασία και πέρα από την Αθήνα έχουν ξεκινήσει και στη Θεσσαλονίκη, έχουν ξεκινήσει και στην Πάτρα και οπουδήποτε αλλού μας καλέσουν θα προσπαθήσουμε ν’ ανταποκριθούμε να πάμε.

Αλλά πέρα απ’ αυτό, όπως είπα ο καθένας από σας στην καθημερινότητά του ας είναι στραμμένος άνωθεν, με όποιον τρόπο θεωρεί καλύτερο.

Στον επόμενο οραματισμό, που θα γίνει στις 24 Ιουνίου, θα προσπαθήσουμε ν’ αναφερθούμε και πιο συγκεκριμένα ακόμα στις νέες αξίες και στους νέους τρόπους κοινωνικής οργάνωσης, που βλέπουμε ότι θ’ αναπτυχθούν στην Ελλάδα μέσα στα επόμενα χρόνια, έτσι ώστε να μπορέσει κι ο καθένας από μας να συμβάλλει όσο το δυνατόν καλύτερα μπορεί στην οργάνωση αυτής της νέας κατάστασης.

Μέχρι τότε, ας προσπαθήσουμε να έχουμε μια θετική και μια πνευματική στάση απέναντι στα πράγματα γιατί θα είναι κάτι ανεκτίμητο ως προς τη γείωση της σκεπτομορφής τώρα που έχουμε το πλεονέκτημα να έχουμε υπερβεί την κρίσιμη μάζα.

Προτού περάσουμε στον οραματισμό, επειδή βλέπω ότι πέρα από την Αθήνα συμμετέχουν πλέον πάρα πολλοί άνθρωποι σε πάρα πολλές πόλεις της Ελλάδας, αυτή τη φορά είμαστε πάνω από εξήντα διαφορετικές περιοχές από ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και από ολόκληρο τον κόσμο θα έλεγα.

Χρειαζόμαστε λοιπόν φαντάζομαι κάποιες σύντομες διευκρινίσεις για όσους συμμετέχουν για πρώτη φορά, αλλά και για τον καλύτερο συντονισμό μας.

Πρώτον, η διαδικασία του οραματισμού για την Ελλάδα είναι μια διαδικασία δυναμικής εκπομπής ενεργειών.

Άρα, δεν είναι μια διαδικασία όπου αφηνόμαστε, όπου χαλαρώνουμε, όπου χανόμαστε, αλλά αντίθετα είναι μια διαδικασία στην οποία πρέπει να είμαστε σε πλήρη εγρήγορση και να συμμετέχουμε συνειδητά, χωρίς να αφαιρεθούμε, αν είναι δυνατόν, ούτε δευτερόλεπτο. Είναι μια διαδικασία, όπου για να εκπέμψουμε δυναμικά πρέπει να είμαστε παρόντες.

Δεύτερο, εφ’ όσον πρόκειται για μια ομαδική διαδικασία, τη στιγμή που την κάνουμε, δεν είμαστε ούτε με σταυρωμένα τα χέρια, ούτε με σταυρωμένα τα πόδια, είμαστε με ανοιχτά τα πόδια και τα χέρια ακουμπισμένα πάνω στους μηρούς, σαν την καλύτερη στάση, έτσι ώστε να μην κλείνουμε το κύκλωμα της ενέργειας, να είναι ανοιχτό εφ’ όσον μιλάμε για ομαδική διαδικασία.

Τρίτον, για να μην παραξενεύονται όσοι την κάνουν για πρώτη φορά αυτή τη διαδικασία, βλέπετε ότι ξεκινά από μια πολύ σύντομη χαλάρωση και μετά περνά από τα τέσσερα αρχετυπικά στοιχεία, τα οποία απεικονίζονται μ’ ένα λιβάδι, με μια λίμνη, μ’ ένα βουνό και με τον ήλιο ψηλά. Αυτό το πέρασμα από τα τέσσερα αρχετυπικά στοιχεία, έχει τον εξής στόχο. Έχοντας υπερβεί μέσω της χαλάρωσης κατ’ αρχήν το σωματικό επίπεδο, τα τέσσερα αρχετυπικά στοιχεία στη συνέχεια συμβολίζουν το χώρο της ζωτικής δύναμης, που μας περιβάλλει, συμβολίζουν την ενέργεια, συμβολίζουν το συναίσθημα και συμβολίζουν την διάνοια.

Έτσι λοιπόν, υπερβαίνοντας κι αυτές τις τέσσερις ποιότητες, αυτού του πιο χαμηλού επιπέδου, που υπάρχει πάνω απ’ το υλικό, φτάνουμε στο μπλε του αιθέρα, όπου ακριβώς βρισκόμαστε σ’ ένα υψηλό επίπεδο, σε επίπεδο δημιουργίας, απ’ όπου μπορούμε χωρίς τον θόρυβο, χωρίς τη νόθευση των κατώτερων πεδίων, να μπορούμε να εκπέμψουμε από εκεί ψηλά, όσο το δυνατόν πιο ανόθευτες πνευματικές ενέργειες, γι αυτό το λόγο αυτή η διαδικασία της ανόδου έχει μεγάλη σημασία.

Από κει λοιπόν, από το μπλε του αιθέρα, απεικονίζουμε τη γη κάτω, ψηλά οραματιζόμαστε το αρχέτυπο της Ελλάδας, το οποίο επειδή ορισμένοι αναρωτιούνται τι μπορεί να είναι, πολύ απλά το αρχέτυπο της Ελλάδας εκφράζει αυτό το πνευματικό της κομμάτι, αυτό το ανώτερο πνευματικό της μέρος, που εκφράζει τον ανώτερο δρόμο της, δηλαδή η βέλτιστη εξελιχτικά πορεία της χώρας μας, έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο σύμφωνη με το ανώτερο πνευματικό της μέρος.

Αυτό το αρχέτυπο προφανώς δεν το έχουμε μορφοποιήσει, ο καθένας το απεικονίζει όπως θέλει, μπορεί να το απεικονίσει μ’ ένα εκτυφλωτικό φως, με μια συγκεκριμένη μορφή, δεν έχει σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι να είμαστε όλοι συντονισμένοι και να γνωρίζουμε όμως ότι, αυτό το φωτεινό πράγμα, το οποίο εκπέμπει από ψηλά είναι το ανώτερο πνευματικό στοιχείο των Ελλήνων και εκφράζει τον ανώτερο εξελιχτικά δρόμο της Ελλάδας, τον άριστο δηλαδή, το βέλτιστο στις παρούσες συνθήκες. Από κει και πέρα στη διαδικασία του οραματισμού τρία πράγματα παίζουν ρόλο, το ένα είναι η συγκέντρωση της προσοχής, να είναι συγκεντρωμένη η προσοχή μας, γιατί με τη συγκέντρωση της προσοχής εξασφαλίζεται η σταθερότητα της σκεπτομορφής, την οποία παράγουμε.

Το δεύτερο είναι η απεικόνιση αυτών που φανταζόμαστε, η απεικόνιση έχει κι αυτή τη σημασία της, τον κρίσιμο ρόλο της, γιατί απ’ την απεικόνιση εξασφαλίζεται η πιστότητα αυτών που θα συμβούν, δεν μπορείς άλλο πράγμα να σκέφτεσαι κι άλλο ν’ απεικονίζεις, καλό θα είναι, όταν  λοιπόν αναφερόμαστε σε μια θετική έννοια και λέμε φερ’ ειπείν ότι εξασφαλίζεται η φιλία, που ήδη βλέπετε ότι έχει αρχίσει και λειτουργεί απ’ τον οραματισμό, ότι εξασφαλίζεται η φιλία κι η συμπαράσταση φερ’ ειπείν των χωρών του εξωτερικού, απέναντι στην Ελλάδα, εκείνη τη στιγμή οραματιζόμαστε οκαθένας με τον τρόπο του κάτι αντίστοιχο.

Τρίτον, η ψυχική ενέργεια, ένας τρίτος παράγων είναι ότι, εκτός απ’ τη συγκέντρωση και την απεικόνιση με τη βοήθεια της φαντασίας μας, χρειάζεται να εκπέμπουμε και ψυχική ενέργεια, με την έννοια του ενθουσιασμού δηλαδή, γιατί η ψυχική ενέργεια είναι το καύσιμο των σκεπτομορφών.

Όταν φαντάζεσαι κάτι ξεψυχισμένα δεν μπορείς να το φορτίσεις, μένει χωρίς ψυχή, θα πρέπει άρα να προσπαθούμε να ζούμε τα συναισθήματα αυτά, τα οποία περιγράφονται στο κείμενο, γιατί ζώντας τα συναισθήματα αυτά είναι ο τρόπος που φορτίζουμε τη σκεπτομορφή και της δίνουμε τη δύναμη να ταξιδέψει και στην πορεία να υλοποιηθεί.

Αυτά και σαν σύντομες οδηγίες, από δω και πέρα ξεχνάμε την ομιλία, γιατί πρέπει να εξασφαλίσουμε μια παύση κι ένα κενό για να μπορέσουμε να εκπέμψουμε σωστά, περνάμε σε σιωπή και ξεκινάμε τη διαδικασία του οραματισμού

Προτού περάσουμε στον οραματισμό, επειδή βλέπω ότι πέρα από την Αθήνα συμμετέχουν πλέον πάρα πολλοί άνθρωποι σε πάρα πολλές πόλεις της Ελλάδας, αυτή τη φορά είμαστε πάνω από εξήντα διαφορετικές περιοχές από ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και από ολόκληρο τον κόσμο θα έλεγα.

Χρειαζόμαστε λοιπόν φαντάζομαι κάποιες σύντομες διευκρινίσεις για όσους συμμετέχουν για πρώτη φορά, αλλά και για τον καλύτερο συντονισμό μας.

Πρώτον, η διαδικασία του οραματισμού για την Ελλάδα είναι μια διαδικασία δυναμικής εκπομπής ενεργειών.

Άρα, δεν είναι μια διαδικασία όπου αφηνόμαστε, όπου χαλαρώνουμε, όπου χανόμαστε, αλλά αντίθετα είναι μια διαδικασία στην οποία πρέπει να είμαστε σε πλήρη εγρήγορση και να συμμετέχουμε συνειδητά, χωρίς να αφαιρεθούμε, αν είναι δυνατόν, ούτε δευτερόλεπτο. Είναι μια διαδικασία, όπου για να εκπέμψουμε δυναμικά πρέπει να είμαστε παρόντες.

Δεύτερο, εφ’ όσον πρόκειται για μια ομαδική διαδικασία, τη στιγμή που την κάνουμε, δεν είμαστε ούτε με σταυρωμένα τα χέρια, ούτε με σταυρωμένα τα πόδια, είμαστε με ανοιχτά τα πόδια και τα χέρια ακουμπισμένα πάνω στους μηρούς, σαν την καλύτερη στάση, έτσι ώστε να μην κλείνουμε το κύκλωμα της ενέργειας, να είναι ανοιχτό εφ’ όσον μιλάμε για ομαδική διαδικασία.

Τρίτον, για να μην παραξενεύονται όσοι την κάνουν για πρώτη φορά αυτή τη διαδικασία, βλέπετε ότι ξεκινά από μια πολύ σύντομη χαλάρωση και μετά περνά από τα τέσσερα αρχετυπικά στοιχεία, τα οποία απεικονίζονται μ’ ένα λιβάδι, με μια λίμνη, μ’ ένα βουνό και με τον ήλιο ψηλά. Αυτό το πέρασμα από τα τέσσερα αρχετυπικά στοιχεία, έχει τον εξής στόχο. Έχοντας υπερβεί μέσω της χαλάρωσης κατ’ αρχήν το σωματικό επίπεδο, τα τέσσερα αρχετυπικά στοιχεία στη συνέχεια συμβολίζουν το χώρο της ζωτικής δύναμης, που μας περιβάλλει, συμβολίζουν την ενέργεια, συμβολίζουν το συναίσθημα και συμβολίζουν την διάνοια.

Έτσι λοιπόν, υπερβαίνοντας κι αυτές τις τέσσερις ποιότητες, αυτού του πιο χαμηλού επιπέδου, που υπάρχει πάνω απ’ το υλικό, φτάνουμε στο μπλε του αιθέρα, όπου ακριβώς βρισκόμαστε σ’ ένα υψηλό επίπεδο, σε επίπεδο δημιουργίας, απ’ όπου μπορούμε χωρίς τον θόρυβο, χωρίς τη νόθευση των κατώτερων πεδίων, να μπορούμε να εκπέμψουμε από εκεί ψηλά, όσο το δυνατόν πιο ανόθευτες πνευματικές ενέργειες, γι αυτό το λόγο αυτή η διαδικασία της ανόδου έχει μεγάλη σημασία.

Από κει λοιπόν, από το μπλε του αιθέρα, απεικονίζουμε τη γη κάτω, ψηλά οραματιζόμαστε το αρχέτυπο της Ελλάδας, το οποίο επειδή ορισμένοι αναρωτιούνται τι μπορεί να είναι, πολύ απλά το αρχέτυπο της Ελλάδας εκφράζει αυτό το πνευματικό της κομμάτι, αυτό το ανώτερο πνευματικό της μέρος, που εκφράζει τον ανώτερο δρόμο της, δηλαδή η βέλτιστη εξελιχτικά πορεία της χώρας μας, έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο σύμφωνη με το ανώτερο πνευματικό της μέρος.

Αυτό το αρχέτυπο προφανώς δεν το έχουμε μορφοποιήσει, ο καθένας το απεικονίζει όπως θέλει, μπορεί να το απεικονίσει μ’ ένα εκτυφλωτικό φως, με μια συγκεκριμένη μορφή, δεν έχει σημασία, αυτό που έχει σημασία είναι να είμαστε όλοι συντονισμένοι και να γνωρίζουμε όμως ότι, αυτό το φωτεινό πράγμα, το οποίο εκπέμπει από ψηλά είναι το ανώτερο πνευματικό στοιχείο των Ελλήνων και εκφράζει τον ανώτερο εξελιχτικά δρόμο της Ελλάδας, τον άριστο δηλαδή, το βέλτιστο στις παρούσες συνθήκες. Από κει και πέρα στη διαδικασία του οραματισμού τρία πράγματα παίζουν ρόλο, το ένα είναι η συγκέντρωση της προσοχής, να είναι συγκεντρωμένη η προσοχή μας, γιατί με τη συγκέντρωση της προσοχής εξασφαλίζεται η σταθερότητα της σκεπτομορφής, την οποία παράγουμε.

Το δεύτερο είναι η απεικόνιση αυτών που φανταζόμαστε, η απεικόνιση έχει κι αυτή τη σημασία της, τον κρίσιμο ρόλο της, γιατί απ’ την απεικόνιση εξασφαλίζεται η πιστότητα αυτών που θα συμβούν, δεν μπορείς άλλο πράγμα να σκέφτεσαι κι άλλο ν’ απεικονίζεις, καλό θα είναι, όταν  λοιπόν αναφερόμαστε σε μια θετική έννοια και λέμε φερ’ ειπείν ότι εξασφαλίζεται η φιλία, που ήδη βλέπετε ότι έχει αρχίσει και λειτουργεί απ’ τον οραματισμό, ότι εξασφαλίζεται η φιλία κι η συμπαράσταση φερ’ ειπείν των χωρών του εξωτερικού, απέναντι στην Ελλάδα, εκείνη τη στιγμή οραματιζόμαστε οκαθένας με τον τρόπο του κάτι αντίστοιχο.

Τρίτον, η ψυχική ενέργεια, ένας τρίτος παράγων είναι ότι, εκτός απ’ τη συγκέντρωση και την απεικόνιση με τη βοήθεια της φαντασίας μας, χρειάζεται να εκπέμπουμε και ψυχική ενέργεια, με την έννοια του ενθουσιασμού δηλαδή, γιατί η ψυχική ενέργεια είναι το καύσιμο των σκεπτομορφών.

Όταν φαντάζεσαι κάτι ξεψυχισμένα δεν μπορείς να το φορτίσεις, μένει χωρίς ψυχή, θα πρέπει άρα να προσπαθούμε να ζούμε τα συναισθήματα αυτά, τα οποία περιγράφονται στο κείμενο, γιατί ζώντας τα συναισθήματα αυτά είναι ο τρόπος που φορτίζουμε τη σκεπτομορφή και της δίνουμε τη δύναμη να ταξιδέψει και στην πορεία να υλοποιηθεί.

Αυτά και σαν σύντομες οδηγίες, από δω και πέρα ξεχνάμε την ομιλία, γιατί πρέπει να εξασφαλίσουμε μια παύση κι ένα κενό για να μπορέσουμε να εκπέμψουμε σωστά, περνάμε σε σιωπή και ξεκινάμε τη διαδικασία του οραματισμού

2012

2012

Καλή δύναμη σε όλους, είναι η πρώτη φορά που έχουμε τέτοια μεγάλη συμμετοχή στον Οραματισμό για την Ελλάδα και θα ξεκινήσω κατευθείαν από το θέμα της σημερινής μας συζήτησης, της σημερινής μας εισήγησης, που όπως έχετε δει όλοι σας, δεν είναι άλλο από το 2012.

Είναι ένα θέμα, το οποίο θέλει ιδιαίτερη προσοχή στην αντιμετώπισή του, διότι ξέρετε πολύ καλά όλοι σας, ότι αυτή η χρονιά που έρχεται, είναι πάρα πολύ έντονα φορτισμένη. Είναι μια χρονιά, η οποία εξαιτίας μιας σειράς προφητειών, όσο και μέσα από τον πολιτισμό, δηλαδή από συγκεκριμένες κινηματογραφικές ταινίες, βιβλία κλπ, που έχουν κυκλοφορήσει, έχει ταυτιστεί περισσότερο μ’ ένα καταστροφολογικό σενάριο για την ανθρωπότητα, κακώς βέβαια και είναι κάτι που θα το συζητήσουμε ακριβώς ευθύς αμέσως, καθώς η μαζική σκεπτομορφή που έχει καλλιεργηθεί, γύρω απ’ αυτή τη χρονιά είναι είτε, ότι θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, ή ότι θα γίνει μια πάρα πολύ μεγάλη καταστροφή, άλλοι λένε ότι θα εμφανιστούν οι εξωγήινοι, κυκλοφορούν διάφορα σενάρια, με το πιο αισιόδοξο απ’ όλα, να είναι το ρομαντικό θα έλεγα, γιατί κι αυτό στερείται ρεαλισμού σενάριο, ότι, ως δια μαγείας θα γίνει ένα κλικ και ξαφνικά η ανθρωπότητα, από κει που έχει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σήμερα, ότι θ’ αλλάξει ξαφνικά και μέσα σε μια στιγμή θα γίνουμε όλοι καλοί και αγαθοί, όλοι φωτισμένοι και μέσα σε μια στιγμή θ’ αλλάξουν τα πάντα.

Όπως καταλαβαίνετε, όλες αυτές οι θεωρίες με τις οποίες είναι φορτισμένη η συγκεκριμένη χρονιά, είναι γεμάτες υπερβολή και το αρνητικό που έχουν είναι ότι, είτε είναι απ’ τις πιο απαισιόδοξες, είτε απ’ τις πιο αισιόδοξες, ότι λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, με την έννοια ότι, έχουν προετοιμάσει το ομαδικό ασυνείδητο, έχουν προετοιμάσει τον καθένα από μας, είτε να περιμένει ότι θα συμβεί κάτι τρομερό κι έτσι μ’ αυτή την αναμονή του, να το ενισχύει αυτό ενεργειακά και ξέρετε πολύ καλά, ότι η απαισιοδοξία και ο τρόμος έλκουν αρνητική ενέργεια με αποτέλεσμα να υλοποιούν στο τέλος ανάλογα γεγονότα, αλλά και εκείνοι, οι οποίοι πιστεύουν στο αισιόδοξο σενάριο, που προανέφερα, ότι δηλαδή θα επέμβουν σε μια στιγμή μέσα κάποιες ανώτερες δυνάμεις και θ’ αλλάξουν δια μιας ολόκληρο το σκηνικό στην ανθρωπότητα και αυτό το σενάριο λειτουργώντας ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία έχει τ’ αρνητικά του, με την έννοια ότι καλλιεργεία μια παθητικότητα στον καθένα μας, ότι εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ανάγκη να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε σε κάποια πράγματα, να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, ή να βελτιώσουμε την κοινωνία, διότι θα καθαρίσουν άλλοι για λογαριασμό μας και ο εφησυχασμός πάλι, είναι κάτι που το είχαμε ξαναζήσει με τις θεωρίες περί ομάδας Έψιλον στην Ελλάδα και είδατε που μας οδήγησαν στο τέλος, είναι ο εφησυχασμός πάλι, κάτι πάρα πολύ αρνητικό, γιατί αντί να σε φέρνει ενώπιον των ευθυνών σου, σου καλλιεργεί μια ψευδαίσθηση ότι κάποιοι άλλοι θα κάνουν τη δουλειά για σένα και άρα ότι εσύ δεν χρειάζεται ν’ αλλάξεις σε τίποτα και έτσι όπως είσαι, είσαι μια χαρά.

Τίποτα λοιπόν απ’ όλα αυτά δεν είναι θετικό, ως προς τη στάση που θα πρέπει να κρατήσει, ο καθένας από μας και άρα, από τη μια έχουμε τις διάφορες συγκλίνουσες προφητείες, απ’ την άλλη έχουμε την αυτοεκπληρούμενη προφητεία, μέσα απ’ τον επηρεασμό του ομαδικού ασυνείδητου, μέσα απ’ όλες αυτές τις θεωρίες.

Ας δούμε όμως αντικειμενικά πού βρισκόμαστε, γιατί από την άλλη πλευρά είναι αλήθεια ότι μια σειρά από αλλαγές και διεργασίες σε πλανητικό επίπεδο πράγματι κορυφώνονται πηγαίνοντας προς το 2012, δηλαδή έχουμε και ορατά σημάδια ότι η ανθρωπότητα οδηγείται σ’ ένα οριακό σημείο κι αυτό το βλέπουμε σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης κοινωνίας, είναι γνωστά, αλλά καλό θα είναι να τα συνειδητοποιεί κάποιος κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με τέτοιου είδους αναμονή, όπως αυτή που αναφέρεται για το 2012.

Βλέπουμε λοιπόν, ότι σε όλους τους τομείς του ανθρώπινου πολιτισμού, δημιουργούνται καταστάσεις κρίσης, το βλέπουμε στον τομέα της οικονομίας, δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω γι αυτό, το συνειδητοποιούμε όλοι μας, το βλέπουμε στον τομέα του περιβάλλοντος, το βλέπουμε στον τομέα της υγείας, το βλέπουμε στον τομέα του πολιτισμού, το βλέπουμε στον τομέα των πολέμων και της ειρήνης και των συρράξεων, που εκείνο το συμπέρασμα που βγάζει κανείς, βλέποντας όλα αυτά που τρέχουν σε επίπεδο ανθρωπότητας, είναι ότι πράγματι έχουν διογκωθεί πολλά χρόνια προβλήματα, βλέπουμε ότι ο ίδιος ο πλανήτης η γη αντιδρά μ’ έναν αυξανόμενο αριθμό ακραίων καιρικών φαινομένων και καταστροφών, βλέπουμε ότι πράγματι δημιουργείται μια κατάσταση υψηλού κινδύνου. Δεν έχουμε κάποιο δείγμα ότι μια τεράστια καταστροφή εγκυμονείται άμεσα κι αυτό είναι κάτι θετικό, κανένας όμως δεν μπορεί ν’ αποκλείσει τίποτα. Εκείνο, το οποίο είναι σίγουρο όμως, είναι ότι όλα αυτά τα σημάδια κι όλη αυτή η επιτάχυνση των κρίσεων και των αρνητικών καταστάσεων σε πλανητικό επίπεδο απαιτούν άμεσα μια αναστροφή στη νοοτροπία του κόσμου, μια αναστροφή στους παγκόσμιους θεσμούς, σε όλους τους τομείς, προκειμένου να περάσουμε σε μια κατάσταση ριζικής αναδιαμόρφωσης.

Όσοι από μας, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν ασχοληθεί με το αντικείμενο που ονομάζουμε πνευματικότητα, δηλαδή προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα πράγματα, όχι μόνο μέσα από μια καθαρά πολιτική, οικονομική, κοινωνική σκοπιά, αλλά βάζοντας μέσα στο παιχνίδι κι όλες αυτές τις παραμέτρους που έρχονται από κάποια ανώτερα επίπεδα, πέραν του υλικού, έχουν διαπιστώσει ότι πράγματι έχει ωριμάσει, είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται στους πνευματικούς χώρους, ένα ομαδικό κάρμα για την ανθρωπότητα, ένα πλανητικό κάρμα και ήθελα λίγο ν’ αναφερθώ σ’ αυτή την έννοια πάλι, γιατί πολλοί την έχουν εκλάβει με την έννοια της τιμωρίας, χωρίς επιστροφή. Όμως, όταν μιλάμε για πλανητικό κάρμα και γενικότερα για την έννοια του κάρμα, πρέπει να ξέρουμε ότι έχει δυο διακριτές σημασίες. Η μια είναι αυτό που ονομάζεται κάρμα εξ εδρανείας, το οποίο με δυο λόγια είναι, εκφράζει εκείνη την κυρίαρχη τάση, που υφίσταται αυτή τη στιγμή, προς τα πού δηλαδή βαδίζουν τα πράγματα, με βάση όλο το παρελθόν, με βάση όσες ενέργειες έχουν προηγηθεί.

Έτσι και σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε ομαδικό επίπεδο, υπάρχει ένα κάρμα εξ αδρανείας, το οποίο εξαρτάται από τις πράξεις του παρελθόντος μας, είναι σαν να λέμε ότι ο καθένας από μας έχει μια κεκτημένη ταχύτητα κι αυτή η κεκτημένη ταχύτητα, το κάρμα εξ αδρανείας είναι αυτό που έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα σήμερα και εξακολουθεί να την οδηγεί προς αυτή την κατάσταση αυξημένου κινδύνου και ακριβώς οφείλεται σε όλες τις παρελθοντικές πράξεις της ανθρωπότητας, είτε ως σκέψεις, είτε ως ενέργειες, είτε ως συναισθήματα, είτε ως συμπεριφορά, καθαρά δηλαδή στο υλικό επίπεδο.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει κι ένα δεύτερο είδος κάρμα, το ανταποδοτικό, το οποίο ασκείται κάθε φορά που το εξ αδρανείας κάρμα τείνει να παραβιάσει κάποιους γενικότερους κοσμικούς νόμους, οι οποίοι υπάρχουν για να τηρούν την κοσμική αρμονία.

Όταν λοιπόν, το κάρμα εξ αδρανείας εκτροχιάζεται, τείνει να οδηγήσει κάποια δομή, είτε αυτή είναι ένας άνθρωπος, είτε είναι ένας πλανήτης ολόκληρος, προς μια κατεύθυνση, η οποία διακινδυνεύει πλέον τη γενικότερη κοσμική αρμονία, τότε, κάποιοι υφιστάμενοι κοσμικοί νόμοι επαναφέρουν βίαια σε μια σωστότερη κατεύθυνση την όλη κατάσταση και τότε λέγουμε ότι έχουμε ένα κάρμα ανταποδοτικό.

Κάπου εδώ λοιπόν, σε συνδυασμό αυτών των δυο ειδών κάρμα, βρισκόμαστε αυτή τη στγμή ως ανθρωπότητα, από τη μια πλευρά βαδίζουμε τυφλά με κεκτημένη ταχύτητα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αυτή είναι η έννοια, αν έχετε ακούσει του καρμικού ανέμου, δηλαδή ο καρμικός άνεμος είναι αυτή η τάση, η οποία σε παρασύρει τυφλά προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και αυτό φαίνεται απ’ το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή δεν επικρατεί λογική, βλέπουμε σε συλλογικό επίπεδο, ακόμα κι απ’ τον τρόπο που προσπαθούν να συννενοηθούν οι ηγέτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκόσμια, ότι τα πράγμα έχει πάρει μια τυφλή τροπή και ακριβώς είναι σαν να υπάρχει ένας καρμικός άνεμος, που αυτή την κεκτημένη ταχύτητα που έχουμε αποκτήσει σε διάφορους τομείς, λόγω του παρελθόντος, μας παρασύρει τυφλά, χωρίς κανένας να μπορεί να επέμβει.

Σ’ αυτήν την πορεία που μας οδηγεί οκαρμικός άνεμος, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να επέμβει πλέον το ανταποδοτικό κάρμα, διότι απ’ τη στιγμή που οι καταστάσεις αυτές διακινδυνεύουν τη γενικότερη ισορροπία του πλανήτη κι όχι μόνο, τότε να επέμβουν κάποιοι ανώτεροι κοσμικοί νόμοι να επέμβουν κάποιες ανώτερες κοσμικές δυνάμεις, προκειμένου βίαια, αν χρειαστεί να επαναφέρουν το όλο πράγμα σε μια υγιέστερη πορεία.

Όπως και να έχει όμως, γιατί τελικά σημασία έχει τι πρέπει να γίνει από μας, τι πρέπει να γίνει από την ανθρωπότητα, γιατί από μας εξαρτάται η μελλοντική πορεία των πραγμάτων, τίποτα δεν έχει τελεσιδεικίσει.

Από τη στιγμή που η κατάσταση η οποία έχει δημιουργηθεί, από τη στιγμή που το κάρμα το οποίο αυτή τη στιγμή παρασύρει την ανθρωπότητα, δεν είναι τίποτε άλλο από μια κυρίαρχη τάση και μπορεί να αναδιαμορφωθεί ανά πάσα στιγμή, από τα ίδια τα υποκείμενα που το δημιουργούν, δηλαδή από μας τους ανθρώπους, είναι καθαρά στο χέρι μας το αν θα συνεχιστεί η συγκεκριμένη πορεία, ή αν θα ανατραπεί.

Υπάρχουν ερωτηματικά για το τι κάνουν κάποιες ανώτερες υπάρξεις, οι οποίες ενδεχομένως έχουν την ευθύνη για την εξέλιξη της ανθρωπότητας και ξέρω ότι υπάρχει και πολύ παράπονο, όχι μόνο στην Ελλάδα, διεθνώς, από μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που λένε γιατί ρε παιδί μου, εάν υπάρχουν κάποιες ανώτερες οντότητες, κάποιες ανώτερες υπάρξεις, οι οποίες πονάνε για την ανθρωπότητα, γιατί δεν κάνουν κάτι, γιατί δεν επεμβαίνουν;

Πρέπει να το πούμε αυτό και να το συνειδητοποιήσουμε, ότι και μόνο αυτή η άρθρωση της συγκεκριμένης αγωνίας και του παράπονου, κρύβει πάλι αυτόν τον παράγοντα της τεμπελιάς, για τον οποίο σας μίλησα αρχικά, δηλαδή να περιμένουμε τον από μηχανής Θεό, χωρίς εμείς οι ίδιοι να προσπαθήσουμε ειλικρινά ν’ αλλάξουμε.

Αυτό έρχεται σε αντίθεση μ’ έναν κοσμικό νόμο, ο οποίος ισχύει σε όλα τα πεδία, ο οποίος λέει πολύ απλά ότι οποιαδήποτε θετική αλλαγή, είτε σε ατομικό επίπεδο, είτε ομαδικά, σε επίπεδο ανθρωπότητας, δεν μπορεί να συμβεί εάν δεν ανταποκρίνεται σε μια συνειδησιακή αλλαγή του υποκειμένου που αφορά. Δεν μπορεί δηλαδή καμία ανώτερη δύναμη να έρθει στον καθένα από μας κι από κει που έχει όλες τις συγκεκριμένες ελλείψεις και τις αδυναμίες και τα πάθη κι όλα αυτά τα αρνητικά, τα οποία κουβαλάει, να κάνει ένα τσακ, να του πει απαλάσσεσαι απ’ όλα αυτά και ξαφνικά μετατρέπεσαι σ’ ένα φωτισμένο ον, δεν γίνεται αυτό και εάν το επιχειρήσει κιόλας, τότε θα είναι κάτι πάρα πολύ επικίνδυνο για τον ίδιο τον άνθρωπο, που μπορεί να δεχτεί κάποιες τέτοιου είδους ενέργειες, μπορεί να τον διαλύσει, αλλά μπορεί να είναι και επικίνδυνο γενικά, για το εξελικτικό σχέδιο.

Έτσι λοιπόν, το ίδιο και σε επίπεδο ανθρωπότητας, δεν μπορεί να γίνει κάποια εξωτερική επέμβαση, η οποία συνολικά, ξαφνικά, ως δια μαγείας, θα παράγει μια διαφορετική, φωτισμένη ανθρωπότητα, αν δεν έχει διαμορφωθεί ήδη σε επίπεδο ανθρωπότητας μια μεγάλη κρίσιμη μάζα από ανθρώπους, οι οποίοι έχουν αλλάξει πραγματικά, έχουν αλλάξει προς το θετικό, έχουν εξελιχθεί και αυτή την αλλαγή που έχουν επιφέρει στον εαυτό τους, έχουν κατορθώσει να την προβάλλουν και προς τα έξω με τα έργα τους, με τον τρόπο που σκέφτονται, με τον τρόπο που συναισθάνονται, με τον τρόπο που συναναστρέφονται με τους συνανθρώπους τους.

Πάντα δηλαδή χρειάζεται για οποιαδήποτε αλλαγή να υπάρχει ένα υγιές εξελιγμένο κρίσιμο υπόστρωμα και μόνο τότε μπορεί να υπάρξει η βάση, μπορούν να υπάρξουν οι ρίζες, στις οποίες θα πατήσει οποιαδήποτε ευεργετική επίδραση από τα ανώτερα πεδία.

Έτσι λοιπόν είναι μια μαζική αλλαγή στην ανθρώπινη σκέψη, στον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τα πράγματα και παράγουμε συναισθήματα, στον τρόπο με τον οποίο ενεργούμε, προκειμένου να μπορέσουμε να έλξουμε και να εκμεταλλευτούμε αυτές τις ανώτερες ενέργειες, οι οποίες εκπορεύονται κι από τις ανώτερες πνευματικές δυνάμεις.

Αυτή η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει, όπως το έχουμε ξαναναφέρει από τις 12 Μαϊου του 2010, πριν από ενάμισυ περίπου χρόνο, με την έννοια ότι, από τότε ξεκίνησε μια τεράστια διάχυση πνευματικών ενεργειών στην ανθρωπότητα, η οποία έχει γίνει δεκτή από μια τεράστια μερίδα του ανθρώπινου πληθυσμού και έχει αρχίσει ήδη να δημιουργεί επάνω τους τις απαραίτητες αλλαγές για να μπορέσει αυτή η μεγάλη μερίδα να αποτελέσει την κρίσιμη μάζα της αλλαγής, στην οποία αναφερόμαστε.

Είναι κάτι, το οποίο το βιώνουμε και στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, βλέποντας ότι πράγματι σε μια πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων αλλάζει η νοοτροπία, σε μια πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων ενεργοποιούνται κάποιες ανώτερες ικανότητες επίγνωσης, κάποιες ανώτερες ψυχικές δυνάμεις, οι οποίες σιγά-σιγά με τη στάση τους και με τις σκέψεις που εκπορεύουν, κάτι όπως κάνουμε καλή ώρα κι εδώ με τον οραματισμό, αρχίζουν και δημιουργούν τις βάσεις γι αυτή τη μεγάλη αλλαγή, η οποία πρόκειται να έρθει. Κατά τα φαινόμενα δεν είναι ασφαλώς μια αλλαγή και το έχουμε ξανατονίσει, η οποία πρόκειται να συμβεί, ή να ολοκληρωθεί μέσα σ’ ένα χρόνο. Οι εκτιμήσεις είναι ότι αυτή η αλλαγή θα κρατήσει περίπου μια δεκαπενταετία, αλλά ορατά σημάδια θα αρχίσουμε να βλέπουμε ήδη από τον ερχόμενο Μάρτιο του 2012 και μετά, ορατά σημάδια δηλαδή, με την έννοια ότι θ΄αρχίσουμε να βλέπουμε υπαρκτές κινήσεις αλλαγής ανά τον πλανήτη, μέσα από πρωτοβουλίες πολιτών, οι οποίες θα φέρουν αυτό το στίγμα της πνευματικότητας και της ριζικής αλλαγής. Ένα δίκτυο πρόκειται να δημιουργηθεί διεθνώς, όχι με την έννοια της διασύνδεσης, ότι ντε και καλά η μια ομάδα θα ξέρει την άλλη και θα είναι σε άμεση συνεννόηση μαζί της, ένα δίκτυο από πάνω, όπου μια σειρά από πρωτοβουλίες που θα παίρνονται ανά τον πλανήτη, θα είναι άνωθεν συντονισμένες από τα ανώτερα δηλαδή πνευματικά πεδία και θα είναι αυτό που λέμε σύμφωνες ως προς τον κραδασμό, δηλαδή θα είναι ομοιοκραδασμικές, θα εκπέμπουνε στην ίδια συχνότητα, θα εκπέμπουν στην ίδια νότα.

Έτσι λοιπόν, όπως η μέρα με τη νύχτα συμβαδίζει και ακόμα και μέσα στο πιο απόλυτο σκοτάδι υπάρχει το σπέρμα του φωτός, που με τη σειρά του θ’ αρχίσει να μεγαλώνει, μέχρι να ξημερώσει, έτσι και μέσα στο 2012 θα ζήσουμε περιστατικά και θα δούμε γεγονότα, τα οποία θα φέρουν ανάγλυφο επάνω τους το στίγμα και των δυο καταστάσεων πολύ έντονο και το στίγμα του παλιού κόσμου, ο οποίος ακόμα κρατάει γερά, αλλά και το στίγμα του νέου κόσμου, ο οποίος θ’ αρχίσει να προβάλλει.

Τι πρόκειται να περιμένουμε μέσα στο 2012;

Από τη μια πλευρά οι κρίσεις και οι κίνδυνοι παγκοσμίως θα ενταθούν κι αυτό είναι κάτι αναπόφευκτο, τόσο όσον αφορά φυσικά φαινόμενα, όσο και στο επίπεδο της οικονομικής κρίσης, των πολέμων, του πολιτισμού κλπ.

Από την άλλη πλευρά, στον αντίποδα, θα εκδηλωθούν και οι πρώτες μαζικές συνειδητοποιήσεις των ανθρώπων, με τη μορφή ορατών και εξωτερικευμένων αντιλήψεων και ιδεολογιών και με τη μορφή νέων μορφών κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης.

Αυτά απ’ το Μάρτιο του 2012 θ’ αρχίσουν να γίνονται ορατά.

Αυτές οι ενέργειες που απελευθερώθηκαν, απ’ τη 12η Μαίου του 2010, μέσα στο 2012, γιατί έχουν αρχίσει ήδη να αποδίδουν, θα εκφραστούν και στην εξωτερική πραγματικότητα, θα ενεργοποιηθούν εκατομμύρια άνθρωποι, που έχουν ανσαρκωθεί ακριβώς γι αυτή τη μεγάλη αλλαγή που αρχίζει σήμερα, ακριβώς για να παίξουν το ρόλο τους, για τον οποίο ήρθαν εδώ.

Ασφαλώς απ’ ότι φαίνεται η γη δεν θα καταστραφεί και αντίθετα θα μπει σε μια θεικότερη τροχιά, όμως οι δοκιμασίες που θα έρθουν θα είναι μεγάλες, θα επιφέρουν ευρείας κλίμακας αλλαγές μια πολύ μεγάλη κάθαρση και μια πολύ μεγάλη παράλληλα ενεργοποίηση των θετικών δυνάμεων της ανθρωπότητας.

Ουσιαστικά, από την πληροφόρηση που υπάρχει απ’ τα πνευματικά πεδία έχουμε ένα αισιόδοξο μήνυμα, ότι το παιχνίδι έχει κριθεί επάνω, σ’ ένα πνευματικό επίπεδο, η γη θ’ αλλάξει, είναι ζήτημα χρόνου πότε θ’ αφομοιωθούν αυτές οι αλλαγές, που ήδη έχουν επιτελεστεί στα ανώτερα πνευματικά πεδία, πότε θ’ αφομοιωθούν και πόσο επώδυνα θα αφομοιωθούν και στο επίπεδο της υλικής μας πραγματικότητας.

Πολλοί σκέφτονται πώς είναι δυνατόν να γίνουν τέτοια πράγματα, από τη στιγμή που σε μια πρώτη εντύπωση δείχνουν ότι τα νήματα της ανθρωπότητας ελέγχονται από ανθρώπους ανάλγητους και άπληστους, από κέντρα εξουσίας, τα οποία το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η συσσώρευση του πλούτου και αδιαφορούν για κάθε άλλου είδους ιδανικό.

Η πληροφόρηση που μας δίνεται είναι ότι και αυτοί οι άνθρωποι και αυτά τα κέντρα εξουσίας χωρίς να το γνωρίζουν δεν είναι παρά πιόνια ενός ευρύτερου σχεδίου. Και αυτό πράγματι έχει μια λογική, γιατί μπορεί τα κίνητρα κάποιου να είναι καθαρά ιδιοτελή και εγωιστικά με εφαλτήριο, όπως είπαμε την απληστία, τον εγωισμό, τη σκληρότητα και την αδιαφορία για τους συνανθρώπους του, όμως δεν μπορεί να είναι σε θέση να γνωρίζει τι επιπτώσεις μακροπρόθεσμες έχουν οι ενέργειές του, οι οποίες ξεκινούν απ’ αυτά τα ταπεινά κίνητρα.

Έτσι λοιπόν, μπορεί κάποιοι να προωθούν την παγκοσμιοποίηση για παράδειγμα με στόχο να βάλουν στο χέρι ολόκληρη την ανθρωπότητα, εγκαθιδρύοντας μια παγκόσμια δικτατορία, ωστόσο αποτελώντας πιόνια ενός ανώτερου σχεδίου μ’ αυτή τους την κίνηση μπορεί να προετοιμάζουν ακριβώς έναν οικουμενισμό και μια παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα, η οποία αντιθέτως θα εμφορείται από την ενότητα, την ελευθερία, το έλεος, την ανθρωπιά, την πνευματικότητα.

Αυτό έχει γίνει πάρα πολλές φορές κατά την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας και έτσι θα γίνει γι άλλη μια φορά.

Εν τέλει, μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία της μαζικής κάθαρσης και των κινδύνων, είναι αναπόφευκτο, ότι μέσα από αυτή την κρίσιμη μάζα των πνευματικών ανθρώπων που πληθαίνει ολοένα και περισσότερο στην ανθρωπότητα, τελικά εκείνο που θα επικρατήσει θα είναι η αδελφοσύνη, η αλληλεγγύη, η ειρήνη, το έλεος και η πνευματικότητα.

Δυο λόγια τώρα για την Ελλάδα, αν και δεν είναι άμεσα συναρτώμενη με το 2012, μιας και το θέτουμε μέσα στο παγκόσμιο πλαίσιο, ωστόσο δεν είναι τυχαίο, ότι από την Ελλάδα ξεκίνησε η κρίση που μαστίζει αυτή τη στιγμή ολόκληρη την Ευρώπη. Οι δοκιμασίες που ήρθαν και που έρχονται, μας φέρνουν στο παγκόσμιο επίκεντρο, είμαστε ήδη στο παγκόσμιο επίκεντρο κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, διότι πρέπει να ξέρετε ότι εκείνη η δομή, η οποία χτυπιέται πρώτη σε μια διαδικασία αλλαγής, είναι πάντοτε εκείνη η δομή, που έχει προτεραιότητα, ακριβώς σ’ αυτή τη διαδικασία. Είναι ιστορικά επαληθευμένο αλλά και απόλυτα λογικό και έχοντας την Ελλάδα όπως είχαμε ξανατονίσει παλιότερα, ως εμπροσθοφυλακή, ως ατμομηχανή των αλλαγών που θα ξεκινήσουν για τη μεγάλη παγκόσμια αλλαγή, ήταν και είναι απαραίτητο αυτός που θ’ αποτελέσει την ατμομηχανή των αλλαγών, να είναι κι εκείνος ο οποίος πρώτος θα περάσει μέσα απ’ τη διαδικασία κάθαρσης, γιατί μόνο περνώντας μέσα από τη συγκεκριμένη διαδικασία κάθαρσης μπορούν να προκύψουν εκείνες οι νέες δυνάμεις και εκείνες οι νέες αντιλήψεις, οι οποίες θα ηγηθούν παγκόσμια της μεγάλης αλλαγής.

Είναι αλήθεια επίσης, ότι, κι αυτό ιστορικά επιβεβαιωμένο, ότι εκείνοι οι λαοί οι οποίοι έπαιξαν και άσκησαν την μεγαλύτερη επίδραση στην ιστορία της ανθρωπότητας, ήταν και λαοί οι οποίοι ταυτόχρονα είχαν πολύ σοβαρά πάθη και πολύ σοβαρές αδυναμίες. Και κάτι τέτοιο ακριβώς συμβαίνει και με την Ελλάδα. Ανέκαθεν η Ελλάδα υπήρξε μπροστάρης αλλαγών, αλλά και σ’ εκείνες τις περιόδους ακριβώς που υπήρξε μπροστάρης στις αλλαγές και συνεισέφερε στο παγκόσμιο πρότυπο, τις ίδιες ακριβώς περιόδους εμφάνισε τρομερές αδυναμίες και τρομερά πάθη και τρομερές αρνητικότητες. Γιατί όταν εντείνεται και ανεβαίνει το επίπεδο της ενέργειας μέσα σ’ ένα σύστημα, σ’ ένα οποιοδήποτε σύστημα, διογκώνονται τόσο τα θετικά του, όσο και τ’ αρνητικά του. Είναι σαν κάποιον οποιονδήποτε από μας να μας πάρουν και να μας ντοπάρουν ενεργειακά, θα αναδείξουμε και τις ικανότητές μας και τα ταλέντα μας στο μέγιστο, αλλά θα αναδείξουμε και τα πάθη μας και τις αδυναμίες μας στο μέγιστο.

Έτσι λοιπόν, μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία κάθαρσης, η οποία είναι οδυνηρή και δεν είναι κάτι το οποίο δεν το περιμέναμε, τουλάχιστον εσείς οι οποίοι παρακολουθείτε αυτό το θεσμό του οραματισμού, ο οποίος γίνεται τώρα για δεκάξι χρόνια, θα το ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι αυτά τα οποία συμβαίνουν τώρα στην Ελλάδα, όπως και αυτά που συμβαίνουν διεθνώς, ήταν κάτι που λέγαμε και περιμέναμε χρόνια ότι θα συμβούν, δεν μας κατέλαβαν εξ απήνης δηλαδή, ήταν κάτι αναμενόμενο.

Έτσι λοιπόν, περνάμε από μια διαδικασία μεγάλης κάθαρσης, η οποία στόχο έχει να ευαισθητοποιήσει τον ελληνικό λαό κι από κει που βρισκόταν σε ύπνο στις μεγάλες ικανότητες που διαθέτει και το τεράστιο δυναμικό του κι από κει που ο ελληνικός λαός ήταν εγκλωβισμένος στον καναπέ και στο σκυλάδικο και στο εξοχικό και στην Αράχωβα, να αφυπιστεί επιτέλους και αυτό το τεράστιο δυναμικό που κρύβει να μην πηγαίνει χαμένο και γι αυτό χρειαζόταν ένα ηλεκτροσόκ κάθαρσης, γιατί επαναλαμβάνω κι αυτό να το θυμηθείτε και να έχετε επίγνωση αυτού του γεγονότος, ότι ο ελληνισμός πάντοτε έκρυβε κι ακόμα περισσότερο σήμερα, κρύβει μια τεράστια δύναμη, την οποία την είχαμε εκφυλισμένη, την είχαμε εν υπνώσει μέσα στον καταναλωτισμό και τα δάνεια και μέσα στην παντελή αδιαφορία το τι κάνει ο διπλανός μας. Είχαμε αναθέσει την πορεία της χώρας έχοντας αδιαφορήσει πλήρως για τα κοινωνικώς δρώμενα σ’ αυτούς που σήμερα αποκαλούμε και λέμε λαμόγια, απατεώνες, κλέφτες κλπ.

Ναι, αλλά ποιός το έκανε αυτό, ποιός τους άφησε και για ποιό λόγο επέπλευσαν τα συγκεκριμένα στοιχεία μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία;

Γιατί ακριβώς ποτιστήκαμε μ’ ένα ναρκωτικό επανάπαυσης κι ωχαδερφισμού κι όλο αυτό το μεγαλείο που έχει μέσα του ο ελληνισμός, το είχαμε αφήσει να βαλτώσει.

Ε, λοιπόν αυτό το μεγαλείο μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία της κάθαρσης ξυπνάει και το βλέπετε αυτό γύρω σας, παντού, από τον κόσμο,ο οποίος έχει αρχίσει να ενεργοποιείται κι ο οποίος, βλέπετε ακόμα κι απ’ τα γκάλοπ που γίνονται, ότι υπάρχει ένα τριάντα πέντε-σαράντα τα εκατό, αυτό το δεν ξέρω δεν απαντώ, το περίφημο, το οποίο είναι ένα τεράστιο ποσοστό πλέον στον ελληνικό λαό και το οποίο έχει αλλάξει συχνότητα, έχει φύγει απ’ αυτή την παραδοσιακή νοοτροπία της πολιτικής και των κομμάτων, έχει περάσει αλλού και είναι μια τεράστια κρίσιμη μάζα, απ’ την οποία θα δούμε και απ’ το 2012 και στα αμέσως επόμενα χρόνια πράγματα, τα οποία δεν τα φανταζόμασταν με τίποτα να προκύπτουν.

Επίσης, παρένθεση, γιατί ξέχασα να το αναφέρω πριν και σε παγκόσμιο επίπεδο αυτή η κρίσιμη μάζα, η οποία ενεργοποιείται μετά τις ενέργειες της 12ης Μαίου, έχει αρχίσει και παίρνει σάρκα και οστά και σε επίπεδο διασύνδεσης, δομής.

Πάρτε το σοβαρά αυτό που σας λέω, δυστυχώς δεν μπορώ ν’ αποκαλύψω περισσότερα, αλλά ξέρω όχι άνωθεν απλά, ξέρω εδώ, ότι έχει ξεκινήσει μια διαδικασία σε παγκόσμιο επίπεδο δημιουργίας στελεχών για μια μεγάλη πλανητική αλλαγή, ξέρω ότι κινούνται διαδικασίες από πάρα πολλά συντονισμένα μεταξύ τους πνευματικά κέντρα, προσέγγισης ατόμων, σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα τεράστιο στελεχειακό δυναμικό με συγκεκριμένες ικανότητες, όχι μόνο πνευματικές, αλλά και ικανότητες στη διοίκηση, στην ηγεσία, σε συγκεκριμένες γνώσεις που απαιτούνται, προκειμένου αυτό όλο το δυναμικό, μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες άτομα σε πλανητικό επίπεδο, οι οποίοι μέσα στα επόμενα χρόνια θα παίξουν το ρόλο του συντονιστή, ο καθένας από διάφορους τομείς επαγγελματικούς, κοινωνικούς κλπ, στην αλλαγή που πρόκειται ν’ ακολουθήσει.

Αυτό είναι κάτι που το ξέρω βιωματικά, εμπειρικά και πάρτε το πάρα πολύ σοβαρά υπ’ όψιν σας.

Το ίδιο θα γίνει και στην Ελλάδα για να επανέλθω στο τι να περιμένουμε εδώ. Ήδη μέσα απ’ το 2012 θα προκύψουν οι πρώτες οργανωμένες εκφράσεις, οργανωμένες εννοώ και σε κοινωνικό επίπεδο, αυτής της κρίσιμης μάζας και όχι μόνο. Προσέξτε, οι εξελίξεις στην Ευρώπη θα δημιουργήσουν πλέον νέους συσχετισμούς, θα δημιουργήσουν πλέον νέες ισχυρές συμμαχίες προς τους αφυπνισμένους Έλληνες, καθώς και οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί πλήττονται, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν διεργασίες, οι οποίες θα στοχεύουν στην αλλαγή ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί η φωνή της Ελλάδας, από κει που αυτή τη στιγμή είναι στο φτύσιμο, να το πω έτσι πολύ απλά, ξαφνικά θα αποκτήσει συμμάχους και θα αποκτήσει διεθνή εμβέλεια και από κει είναι που θα ξεκινήσει και ένας ευρύτερος προβληματισμός σε παγκόσμιο επίπεδο για το τι αλλαγές πρέπει να γίνουν στην κοινωνία. Αυτό μέσα στα επόμενα χρόνια.

Ωραίες αυτές οι περιγραφές, υπάρχουν αισόδοξες προοπτικές κι είναι κάτι που το πιστεύουμε απόλυτα, ότι έτσι θα γίνουν τα πράγματα, όμως τι κάνουμε εμείς, που ενδεχομένως να μη βρισκόμαστε ο καθένας από μας σ’ ένα κέντρο εξουσίας, που θα μπορεί να παίξει ένα ρόλο φανερό, εμείς οι οποίοι μπορεί να μην ηγούμαστε και να μην μπορούμε με μια φωνή να επηρεάζουμε χιλιάδες, ή εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, αλλά που ωστόσο, όπως είπαμε, απ’ τον καθένα από μας εξαρτάται και όλη η εξέλιξη των πραγμάτων.

Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να βγούμε κι εμείς απ’ αυτό το βάλτο της αδιαφορίας, ή του παγώματος, του φόβου, της απαισιοδοξίας και να στραφούμε και να ενεργοποιηθούμε πάνω στις ανθρώπινες αξίες, να φύγουμε απ’ τοκαβούκι μας ο καθένας και στο περιβάλλον, το οποίο κινείται να επενδύσει στη γνώση και στην αλληλεγγύη, να επενδύσει στο πώς θα συζητήσει με τους γύρω του, θα αφυπνίσει τους γύρω του, τον προβληματισμό πάνω στις καινούργιες αξίες, οι οποίες θα πρέπει να προβληθούν, να μην τον κρατάει μόνο για τον εαυτό του, αλλά να τον προβάλλει παντού γύρω, έτσι ώστε αυτή η κρίσιμη μάζα για την οποία συζητάμε να διαμορφωθεί το ταχύτερο δυνατό.

Πρέπει να βγούμε απ’ το καβούκι μας κι όλοι εσείς, οι οποίοι είστε συνδεδεμένοι μαζί μας σήμερα, το ξέρουμε ότι ο καθένας στο χώρο του επηρεάζει πράγματα και ξέρουμε ότι όλοι εσείς έχετε πάρα πολλές ικανότητες σε σχέση με το μέσο άνθρωπο και σε επίπεδο γνώσης και σε επίπεδο αγνότητας και σε επίπεδο ψυχικών δυνάμεων.

Αυτές τις ικανότητες μην τις κρατάμε για τον εαυτό μας, μην κρατάμε απλώς τη σκέψεις μέσα στο κεφάλι μας, αλλά να τις εξωτερικεύουμε και τα ιδανικά μας να τολμάμε να τα συζητάμε, να τα προβάλλουμε και να τα διαδίδουμε παντού.

Έτσι λοιπόν, καλούμαστε ο καθένας από μας, να αναπτύξουμε αυτό που είχαμε ονομάσει και σε παλιότερες συζητήσεις μας, πνευματική δράση, το πώς δηλαδή πρέπει να δρα ένας πνευματικός άνθρωπος κι αυτό είπαμε ότι στηρίζεται σε δυο άξονες, ή αν θέλετε, που είναι και της μόδας, σε δυο πυλώνες.

Ο ένας είναι η λεγόμενη εσωτερική πνευματική δράση, αυτή περιλαμβάνει την προσπάθεια να διορθώνουμε συνεχώς τον εαυτό μας, ως μονάδες, ως άτομα και να εκπέμπουμε ότι καλύτερο έχουμε, ότι καλύτερο διαθέτουμε, ως σκεπτομορφή, δηλαδή να προσέχει ο καθένας από μας, να μην καταλαμβάνεται από το φόβο και την απαισιοδοξία, που έχει η ευρύτερη σκεπτομορφή, που προσπαθούν να καπακώσουν την Ελλάδα, αλλά να εκπέμπουμε αισιόδοξες θετικές σκέψεις και συναισθήματα, να μην παρασυρόμαστε διότι έχουμε όπως είπα, ικανότητες, έχουμε μια παραπάνω επίγνωση ως πνευματικοί άνθρωποι.

Κάθε φορά λοιπόν που πάνε να μας παγιδεύσουν στην καταστροφολογία, εμείς θα πρέπει να αντιτείνουμε μια θετική στάση κι ένα θετικό όραμα απέναντι στα πράγματα κι αυτό το όραμα να το εκπέμπουμε δυναμικά.

Η εσωτερική πνευματική δράση προϋποθέτει το να κρατάμε όσο πιο καθαρό και ακέραιο τον πυρήνα μας και δεύτερο, αυτή την καθαρότητα κι αυτά τα ιδανικά μας να τα προβάλλουμε προς τα έξω με τις σκέψεις τα συναισθήματα και τις πράξεις μας. Και τρίτον βέβαια, να τα προβάλλουμε και ομαδικά, μέσα από τέτοιες διαδικασίες όπως ο ομαδικός οραματισμός για την Ελλάδα, που είναι ένα υπόδειγμα ακριβώς της εσωτερικής πνευματικής δράσης.

Υπάρχει κι ο δεύτερος πυλώνας, η κοινωνική πνευματική δράση, η οποία αναφέρεται πλέον απτά στην ενεργοποίηση του καθενός μας στο κοινωικό του περιβάλλον, ως κονωνικό ον, πλέον, ως γνήσιος Έλληνας πολίτης, με την έννοια του πολίτη, που ήταν στην αρχαία Ελλάδα, με την έννοια δηλαδή του πολίτη, έτσι όπως την εκφράζει ο ελληνισμός, όχι ενός μέρους μιας ανθρωπόμαζας, αλλά ενός αυτόνομου προσώπου, συνειδητού, το οποίο συμμετέχει συνειδητά στα κοινά, έχοντας άποψη, εκφράζοντας άποψη, διεκδικώντας άποψη, δρώντας, συμμετέχοντας. Κι έχουμε πει ποιοί είναι αυτοί οι τομείς, οι οποίοι δημιουργούν ευνοϊκότερες συνθήκες για όλη την κοινωνία, για όλους τους συνανθρώπους μας.

Ο καθένας από μας, ως κοινωνική πνευματική δράση οφείλει να ενεργοποιηθεί, μέσω δικτύων αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους μας, δικτύων προστασίας του περιβάλλοντος, δικτύων που εξασφαλίζουν τις ατομικές ελευθερίες, δικτύων που εξασφαλίζουν ένα στάνταρ επίπεδο διαβίωσης για όλους τους συνανθρώπους μας, δικτύων, τα οποία εξασφαλίζουν την παραπάνω γνώση και συνειδητοποίηση των συνανθρώπων μας.

Καλές κοινωνικές συνθήκες είναι εκείνες οι οποίες μας βοηθούν να προχωρήσουμε, να εξελιχθούμε ως κοινωνία και οι συνθήκες που μας βοηθούν να εξελιχθούμε και να προχωρήσουμε ως κοινωνία, είναι αυτές οι οποίες καταπολεμούν τη φτώχεια, τη σκλαβιά, την αμάθεια, τις κακές ανθρώπινες σχέσεις, καταπολεμούν την απληστία και την αδιαφορία, αυτές που καταπολεμούν τη φθορά του περιβάλλοντος.

Σε οποιονδήποτε απ’ αυτούς τους τομείς ενεργοποιηθεί ο καθένας από μας, ασκεί πνευματική κοινωνική δράση, αυτό είναι απ’ το οποίο καλείται ο καθένας από μας να κάνει αναδεικνύοντας το καλύτερο του εαυτού του.

Κλείνοντας λοιπόν και συνοψίζοντας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς θα έχουμε αρκετές δοκιμασίες μέσα στην επόμενη χρονιά, ταυτόχρονα θα έχουμε ορατές, όπως σας είπα, τις εκδηλώσεις του αντίπαλου δέους πλέον, των πνευματικών ανθρώπων, το οποίο αρχίζει να διαμορφώνεται και να γιγαντώνεται διεθνώς.

Απέναντι σ’ αυτή τη διελκυστίνδα, όπου το παιχνίδι άνωθεν έχει κριθεί, αλλά όπως σας είπα, λόγω του εξελικτικού νόμου, δεν θα μπορέσουμε να δούμε τα οφέλη, εάν δεν υπάρξει το κατάλληλο υπόστρωμα σε επίπεδο ανθρωπότητας, δηλαδή αυτή η συνειδησιακή αλλαγή, μέσα από μια μεγάλη κρίσιμη μάζα, οφείλει ο καθένας από μας να συμβάλλει ακριβώς σ’ αυτό, με τις σκέψεις του, τα συναιαθήματά του, αλλά και με τις πράξεις του.

Εκείνο λοιπόν που καλούμαστε να κάνουμε εν κατακλείδι είναι, να συμμετέχουμε συνειδητά σε όλο το παιχνίδι το οποίο πρόκειται να κορυφωθεί μέσα στα επόμενα χρόνια, ξεκινώντας απ’ το 2012, καταπολεμώντας το νούμερο ένα εχθρό, ο οποίος είναι η παθητικότητα, η αποχή από τα δρώμενα, διότι η αρνητικές δυνάμεις, επειδή ακριβώς βασίζονται στο παιχνίδι της μονάδας, στο ατομικό παιχνίδι, πάντοτε εκείνο που προσπαθούν και εκείνο, το οποίο εκμεταλλεύονται είναι ο εφησυχασμός, η αδιαφορία, η παθητικοποίηση των πολλών.

Αντίθετα, επειδή ο εξελικτικός νόμος βασίζεται στο ότι οποιαδήποτε αλλαγή για να κατοχυρωθεί πρέπει να στηρίζεται στην εξέλιξη και στη συνειδητοποίηση των πολλών, εμείς πρέπει να συμβάλλουμε με όσες δυνάμεις έχουμε, ακριβώς πάνω σ’ αυτό, βελτιώνοντας παραπάνω τον εαυτό μας και προβάλλοντας τον καλύτερό μας εαυτό στους γύρω μας και ενεργειακά και υλικά, με τις δράσεις μας.

Μέσα στο 2012 θα ξεκινήσει η διασύνδεση των ανθρώπων της επερχόμενης αλλαγής, μέσα από δίκτυα, μέσα από οργανώσεις, μέσα απ’ το ίντερνετ, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και θα είναι κάτι ορατό, κανείς από μας δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία να συμμετέχει μέσα σ’ αυτά τα δίκτυα, έτσι ώστε αυτό το δίκτυο φωτός, το οποίο μπορεί σήμερα να έχει δέκα χιλιάδες κόμβους σ’ ολόκληρο τον πλανήτη μέσα στο 2012 να τις κάνει εκατό χιλιάδες, να τις κάνει ένα εκατομμύριο και σιγά-σιγά να ωριμάσει αυτή η κρίσιμη μάζα για το μεγάλο ποιοτικό άλμα, για τη μεγάλη αλλαγή της ανθρωπότητας.